قاریان قرآن
خیلی وقت ها (بویژه زمانی که مشغول حفظ كلام خداوند از روی مصحف می باشند) به
اشتباهاتی ناشی از نگارش بعضی از كلمات دچار می شوند، مثلاً خطای ناشی از نگارش
الف مدي روی واو یا بعد از آن و غيره. لذا می بایست به اهميت فراگیری و شنیدن قرآن
از زبان قاریان ماهر توجه شود.
برخی از این خطاهای رایج عبارتند
از:
1. چنانچه علامت مد بر روی واو قرار داشت، این واو به صورت الف مد خوانده
می شود، مانند: ﴿
﴾ ﴿
﴾ ﴿
﴾ ﴿
﴾ ﴿
﴾ و غيره. مثال آن آيه ی 43 از
سوره ی بقره است .(مثال اول):
![]()
2. اگر الف مدي بعد از واو قرار داشت، به صورت واو مدی خوانده می شود،
مانند كلمه ی ﴿
﴾ در آیه ی: (بقره 157) (مثال
دوم):
![]()
به تفاوت
نگارش ﴿
﴾ در مثال سابق و نگارش ﴿
﴾ در این مثال توجه نمایید.
3. ﴿
﴾ (آل عمران 78) : با واو (يَلْوُونَ) خوانده می شود، این موضوع گاه به دلیل
کوچک بودن واو مدي ملاحظه نمی شود. (مثال سوم).
4. ﴿
﴾ (نساء 135) خوانده می شود: (تَلْوُوا). (مثال چهارم).
5.
﴿
﴾ (انعام 123) : خوانده می
شود: (أَكَابِرَ) با مد
كاف. (مثال پنجم).
6. ﴿
﴾ (اعراف 20) : خوانده می شود: (وُورِيَ) واو مدي به صورت یک واو کوچک نگاشته شده است. (مثال
ششم).
7. ﴿
﴾ (اعراف 103) : خوانده می شود: (ومَلَـئِـهِ). (مثال هفتم).
8. ﴿
﴾ (اعراف 196) : خوانده می شود: (إِنَّ
وَلِـيِّـيَ الله). (مثال
هشتم).
9. ﴿
﴾ (يونس 99) : همزه قبل از الف مدي
است پس با الف کشیده خوانده می شود: (لآمَنَ). (مثال نهم).
10. ﴿
﴾ (انبياء 88) : به نون کوچک در
كلمه ی (نُـنـجِي) دقت
نمایید. خوانده می شود: "ننجي" با اخفاء نون دوم. (مثال
دهم).
11. ﴿
﴾ (احزاب 14) : خوانده می شود: (لآتَوْهَا) با مد الف و نه (لأتَوهَا). به همزه قبل از الف مدي و نه روی آن دقت شود. (مثال
یازدهم).
12. ﴿
﴾ (زمر 69) : خوانده می شود:
(وَجِيءَ). (مثال
دوازدهم).
13. ﴿
﴾ (ذاريات 47) : خوانده می شود: (بِـأَيْـدٍ). ياء دوم که یک صفر روی آن هست، در كلمه ی ﴿
﴾ تلفظ نمی شود. (مثال
سیزدهم).
![]()
اگر علامت مد روی واو قرار گیرد، واو به صورت الف مد خوانده می شود، مانند (الصلاة
و الزکاة)
![]()