وقف و تقسيمات آن

تعريف وقف

تعريف قطع

تقسيمات وقف

 تعريف وقف

معنی: نگاه داشتن و توقف

اصطلاحاً: قطع صوت و سكوت در آخر كلمه در زمانی که معمولاً قاری نفسش را دوباره می نماید تا قرائت را ادامه دهد.

تعريف قطع

معنی: جداساختن اجزای یک شیئ از هم دیگر (لسان العرب)

اصطلاحاً: قطع قرائت به قصد پایان دادن به آن.

تقسيمات وقف

وقف را می توان به دو بخش تقسیم نمود:

1. وقف اضطراري: آن است که قاری به طور اضطراری و به صورت غیرعمدی و به دلیلی که پیش آمده باشد، مانند عطسه، تنگی نفس، سرفه، فراموشی و غيره وقف نماید.

2. وقف اختياري: آن است که قاری با اختيار و اراده ی خویش توقف کند، و به دو نوع تقسیم می شود:

- وقف اختياري جایز: وقف بر جایی است که معنا کامل شده باشد. به موارد زیر تقسیم می شود:

- وقف اختياري ممنوع یا غيرجایز یا ناروا: وقف بر جایی که معنا پایان نپذیرفته باشد.

می توان موارد زیر را نیز به آن افزود:

3. وقف انتظاري: وقفی است که در حال قرائت با بیش از یک روایت صورت می گیرد. به گونه ای که قاری بر كلمه ای توقف می کند تا دیگر انواع روایت را قبل از ادامه ی تلاوت بکار برد. این نوع وقف در هنگام آموختن قرائت های مختلف جایز می باشد.

4. وقف آزمودنی: جایی است که فراگیرند به خواست معلم و برای آزمودن و امتحان دانش وی درباره ی چگونگی وقف صورت می گیرد.