مد طبيعي ثابت
در حالت های وقف و وصل
چنانچه حرفی که بعد از حرف مد می آید همواره، در حالت های وصل و وقف، متحرك
باشد، و همزه نباشد (تعريف مد طبيعي)، ماندگاری مد به مقدار دو حركت در حالت وقف یا
وصل لازم می باشد. مثل:
-
﴿أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ﴾ (تكاثر 1) (مثال اول) حرف كاف در كلمه ی (أَلْهَاكُمُ) همواره مضموم است لذا باید الفی که پیش از آن
می آید به اندازه ی یک مد طبيعي، به اندازه ی دو حركتين در حالت های وصل و وقف
کشیده شود. همچنین حرف ثاء در كلمه ی (التَّكَاثُرُ) در حالت وصل
و وقف مضموم است و باید الف پیش از آن را در هر حال همچون مدا طبيعي کشید.
-
﴿يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْماً كَانَ شَرُّهُ
مُسْتَطِيراً﴾
(انسان 7) (مثال دوم) واو مدي نخست در كلمه ی (يُوفُونَ) باید به اندازه ی یک مد طبيعي (به میزان دو حركت)
کشیده شود، به خاطر آنکه حرف فائی که بعد از آن می آید همواره متحرك می باشد. اما
واو مدي دوم در همان كلمه جزو این گونه از مدها که در حال توضیح آن می باشیم (مدهای
ثابت در حالت های وقف و وصل) نیست برای آنکه حرف نونی که بعد از آن می آید در حالت
وصل مانده و در حالت وقف بر کلمه ساكن می باشد.
در كلمه ی (وَيَخَافُونَ): حرف الف پیش
از حرف فاء باید به میزان دو حركت کشیده شود، اما واو مدي در كلمه دارای فمد طبيعي
بوده و جز در حالت وصل برجای نمی ماند.
در رابطع با كلمه ی (مُسْتَطِيراً) ياء مدي به
مقدار دو حركت کشیده می شود، برای آنکه راء بعد از آن همیشه مفتوح می باشد.
-
﴿فِيهَا كُتُبٌ قَيِّمَةٌ﴾
(بينه 3) (مثال سوم) ياء در کلمه ی (فِيهَا) به اندازه ی دو حركت در حالت های وصل و وقف
کشیده می شود.
-
﴿فَأَمَّا مَن ثَقُلَتْ
مَوَازِينُهُ *
فَهُوَ فِي عِيشَةٍ
رَّاضِيَةٍ﴾
(قارعه 6-7) (مثال چهارم)
-
﴿وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحاً * فَالْمُورِيَاتِ قَدْحاً * فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحاً﴾ (عاديات
1-3) (مثال پنجم)
الف مدي در دو کلمه ي (اَلهاکم) و (التکاثر) در حالت های وصل و وقف به
اندازه ی دو حرکت کشیده می شود
