احکام
تفخيم الف وغنه
ی اخفاء
تفخيم و ترقيق
الف
حرف الف از حرف ما قبل خود در تفخيم و ترقيق پیروی می
کند.
بنابراین چنانچه حرفی که پیش از آن
می آید مفخم باشد آن هم تفخیم می شود. مانند:
- ﴿وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ﴾ (قارعة
3) (مثال اول)
- ﴿وَاللَّهُ مِن وَرَائِهِم مُّحِيطٌ﴾ (بروج 20) (مثال دوم)
- ﴿وَلاَ الضَّالِّينَ﴾ (فاتحه 7) (مثال سوم)
و چنانچه حرف قبل از آن مرقق باشد، ترقیق می
یابد. همچون:
- ﴿أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ﴾ (تكاثر 1) (مثال
چهارم)
- ﴿وَالْجِبَالَ أَوْتَاداً﴾
(نبأ 7) (مثال پنجم)
- ﴿وَلَا أَنَا عَابِدٌ مَّا عَبَدتُّمْ﴾ (كافرون 4) (مثال ششم)
غنه ی اخفاء از حرف بعد از
خود از لحاظ تفخيم و ترقيق پیروی می نماید.
بنابراین اگر حرف نون یا تنوين نزد
یکی از حروف اخفاء مستعلي (ص ض ط ظ ق)
تفخیم گردد، غنه نیز تفخیم می شود:
- ﴿فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ﴾ (شرح 7) (مثال
هفتم)
- ﴿هَذَا يَوْمُ لَا يَنطِقُونَ﴾ (مرسلات 35) (مثال هشتم)
- ﴿وَإِذَا انقَلَبُواْ إِلَى أَهْلِهِمُ انقَلَبُواْ فَكِهِينَ﴾ (مطففين 31) (مثال نهم)
اما اگر حرف
اخفاء جزو حروف استفال باشد، غنه ترقیق می گردد:
- ﴿وَوَضَعْنَا عَنكَ وِزْرَكَ﴾ (شرح 2) (مثال دهم)
- ﴿إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخْشَاهَا﴾ (نازعات 45) (مثال یازدهم)
- ﴿إِنَّ الْإِنسَانَ لَفِي خُسْرٍ﴾ (عصر 2) (مثال دوازدهم)
