حروف آن:
یک حرف؛ حرف باء (ب).
چنانچه بعد از ميم ساكن حرف باء بیاید، إخفاء
ميم با رعایت غنه جایز است.
هنگام اخفاء لبی سعی می شود به هم خورد
لب ها به صورت ملایم صورت گیرد (یعنی بدون فشار
زیاد بر آن ها) همچنین لب ها را از هم بازنمی گذاریم. ميم
و باء هردو با برهم نهادن لب ها تولید می شوند.
توجه: اگر بعد از
ميم ساكن، حرف باء قرار بگیرد، می توان آن را به صورت اخفاء و اظهار
خواند و هردو حالت درست و قابل قبول می باشند. اما در این میان
اخفاء ارجح بوده و در این جا نیز همان را مدنظر داشته ایم.
مثال ها:
﴿سَلْهُم أَيُّهُم بِـذَلِكَ زَعِيمٌ﴾(
قلم 40) (مثال اول)
﴿فَإِذَا هُم بِـالسَّاهِرَةِ﴾
( نازعات 14) (مثال دوم)
﴿وَمَا صَاحِبُكُم بِـمَجْنُونٍ﴾
( تكوير 22) (مثال سوم)
﴿ثُمَّ يُقَالُ هَذَا
الَّذِي كُنتُم بِـهِ تُكَذِّبُونَ﴾ ( مطففين 17) (مثال
چهارم)
﴿فَبَشِّرْهُم بـِعَذَابٍ أَلِيمٍ﴾
( انشقاق 24) (مثال پنجم)
﴿لَّسْتَ عَلَيْهِم بِـمُصَيْطِرٍ﴾
( غاشية 22) (مثال ششم)
﴿فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ
رَبُّهُم بِـذَنبِهِمْ
فَسَوَّاهَا﴾ ( شمس 14) (مثال هفتم)
﴿أَلَمْ يَعْلَم بِـأَنَّ اللَّهَ يَرَى﴾
( علق 14) (مثال هشتم)
﴿إِنَّ رَبَّهُم بِـهِمْ يَوْمَئِذٍ
لَّخَبِيرٌ﴾ ( عاديات 11) (مثال
نهم)
﴿تَرْمِيهِم بِـحِجَارَةٍ مِّن سِجِّيلٍ﴾
( فيل 4) (مثال دهم)
نمایش اخفاء در ثبت
مصاحف:
در چاپ نسخه های قرآن با بدون علامت سکون
نمایاندن ميم ساكن دارای اخفا، اخفا را نشان می دهند.
