معنی لغوی: تغییر چیزی از
حالت اولیه اش.
اصطلاحاً: تبدیل نون
ساكن یا تنوين به ميم با اخفا و با غنه، چنانچه بعد از آن حرف باء باشد.
اخفاء ميم تبدیل یافته از نون با ایجاد شکاف کوچکی در میان لب ها و فشار
نیاوردن آن ها بر هم پدید می آید. همچنین باید غنه ی بعد از اقلاب را به میزان دو حركت
کشید.
مثال ها: ممکن است اقلاب
در یک كلمه یا در دو کلمه ی مجزا واقع شود.
- ﴿أَلَمْ تَرَ إِلَى الْمَلإِ مِن بَـنِي إِسْرَائِيلَ مِن بَـعْدِ مُوسَى ﴾
(بقره 246) (مثال اول).
- ﴿كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنـبَـتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ
فِي كُلِّ سُنـبُلَةٍ
مِّئَةُ حَبَّةٍ﴾ (بقره 261) (مثال دوم).
- ﴿ذَلِكَ مِنْ أَنبَـاء الْغَيْبِ نُوحِيهِ
إِلَيكَ﴾ (آل عمران 44) (مثال سوم.
- ﴿وَاللّهُ بَصِيـرٌ بِالْعِبَادِ﴾
(آل عمران 15) (مثال چهار).
- ﴿ وَاللّهُ عَلِيمٌ بِـالظَّالِمِينَ﴾
(بقره 246) (مثال پنجم).
-
﴿كَلَّا لَئِن لَّمْ
يَنتَهِ لَنَسْفَعاً بِـالنَّاصِيَةِ﴾ (علق 15) (مثال
ششم) این نون تأكيد است ونه تنوين، ولی حكم تنوين را در حالت اقلاب می
پذیرد.
نمایش اقلاب در مصاحف
در رسم مصاحف با نهادن ميم کوچکی بر نون ساكنی که بعد از آن حرف باء وجود
دارد نمایش داده می شود تا به قلب یا تبدیل آن به ميم اشاره داشته باشد، مانند: ![]()
اما در مورد تنوين، بای دو کشیده یکی را به همراه یک ميم کوچک نشان می
دهند. مانند: ![]()
![]()
اقلاب نون ساکن به ميم- نون در کلمه است و بعد از آن باء در کلمه ی بعدی
آمده است
![]()