تلاوت قرآن با آرامش و اطمینان به
همراه تدبر و تامل بر معناي آن و مراعات یک یک احكام تجويد و ادای صحیح و شایسته ی
هر حرف و رعایت صفات و مخارج آن ها است.
شتاب در قرائت قرآن با رعایت احكام
تجويد.
مابین تحقيق و حدر.
این شیوه
های سه گانه جایز بوده و همگی آن ها صفت ترتيل مورد اشاره در این آیه را دارا می
باشند: ﴿وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلاً﴾ (مزمل
4)
تذکر: بعضی از علما
ترتيل را در مرتبه ای مستقل می آورند که بعد از مرتبه ی تحقيق قرار می گیرد. قرائت
در هر دو مورد مذکور به همراه آرامش و وطمأنينه و با تدبر قرآن و معناي آن و
مراعات احكام تجويد می باشد و تفاوت آن ها را چنین توضیح می دهند که مرتبه ی تحقيق
را برای زمان آموزش است به گونه ای که فراگیرنده تأنی و سعی بیشتری در ادای صحیح و
مناسب مخارج حروف و به اجرا درآوردن انواع قواعد تجويد خواهد داشت. اما ترتيل شیوه
ای از تلاوت است که قاری قرآن بعد از آموختن قرآن بر اساس آن جهت کمال و ظرافت
هرچه بیشتر در این علم از آن بهره می گیرد.