اسلام، قرآن و تفسیر

اعجاز قرآن در اخترشناسی (6) : وجود ماده‌ی بین ستاره‌ای

پیش‌تر اینگونه گمان می‌شد که فضای بیرون از منظومه‌ی سازمان یافته‌ی نجومی را خلأ تشکیل می‌دهد. اما بعدها متخصصان اختر فیزیک، به حضور پل‌هایی از ماده در فضای بین ستاره‌ای پی بردند، این پل‌های ماده پلاسما نامیده می‌شود و متشکل از گازی کاملاً یونیده است که تعدادی یکسان از الکترون‌ها و یون‌های مثبت را نیز دربر دارد. گاهی پلاسما را حالت چهارم ماده می‌نامند، (علاوه بر سه حالت معروف جامد، مایع و گاز) قرآن در آیه‌ی ذیل به حضور این ماده‌ی بین ستاره‌ای اشاره می‌کند:

﴿الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ ۚ الرَّحْمَٰنُ فَاسْأَلْ بِهِ خَبِيرًا﴾ ترجمه: «آن کسی که آسمان ‌ها و زمین و همه‌ی چیزهای میان آن دو را در شش دوره آفریده است و آنگاه بر عرش قرار گرفت و او رحمان است. پس درباره اش از کسی بپرس که آگاه است».

حتی فکر کردن به این که ماده‌ی بین ستاره‌ای 1400 سال پیش شناخته شده است بسیار شگفت آور است. پس این امر اشاره به وجود پروردگاری دارد که آفریدگار این جهان است. و برخی از اسرار آن را در قرآن کریم بر رسول الله صلی الله علیه وسلم نازل نموده که این یکی از نمونه های آن بود که امروزه علم آن را کشف کرده است.

برگرفته از کتاب: قرآن و علوم نوبنیان

مؤلف: دکتر ذاکر نایک

مترجم: انس محمودی

با اندکی تصرف