اسلام، قرآن و تفسیر

الحمد لله الذي نزل الفرقان على عبده ليكون للعالمين نذيراً ، الحمد لله علم القران ، خلق الإنسان ، علمه البيان ، الحمد لله الذي علم بالقلم ، علم الإنسان ما لم يعلم ، وأشهد أن لا إله إلا الله وحده لا شريك له ، جعل القرآن هداية للناس ، ونبراساً يضيء لهم الطريق ، وأشهد أن محمداً عبده ورسوله النبي الأكرم ، علم القرآن فكان خير معلم ، فصلوات الله وسلامه عليه ، وعلى آله وأصحابه أجمعين . . أما بعد :

با درود اهل اسلام بر شما درود می فرستم و می گویم: السلام عليكم ورحمة الله وبركاته

 تمامی ما موظف هستیم با تمام توان و امکانات خود به این دین خدمت کنیم امّا بهترین و بزرگترین چیزی که به واسطه ی آن می توان به دین خدمت کرد همانا کتاب خداوند عز وجلّ است.

سخنی درباره ی قرآن:

 قرآن همان کلام قدیم  و منزل خداوند ، غیر مخلوق است. کلامی که آن را با لفظ و معنا بر پیامبرش محمّد صلی الله علیه وسلم فرستاده است. قرآن کریم کتاب جاودانه ی اسلام  و بزرگترین معجزه ی آن و هدایت برای تمام نسلهای بشر است. الله تعالی می فرمایند: ( كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ)(کتابی است که بر تو نازل فرمودیم تا مردم را از تاریکیها به سوی نور بیرون آری.)، خداوند با تلاوت آن در ساعات شب و روز ما را به بندگی خویش دعوت می کند. و باز می فرماید: ﴿ إِنَّ الَّذِينَ يَتْلُونَ كِتَابَ اللَّهِ وَأَقَامُوا الصَّلاةَ وَأَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرّاً وَعَلانِيَةً يَرْجُونَ تِجَارَةً لَنْ تَبُورَ ﴾ در قرآن راه درست کردن رفتارها و تنظیم شیوه ی زندگانی وجود دارد. هر کس به آن چنگ زند، در حقیقت به ریسمان ناگسستنی الهی چنگ زده، و هرکس از آن روی گرداند و هدایت را در چیزی غیر از آن جستجو کند، در گمراهی دوری سرگشته شده است. خداوند مخلوقات خود را از آوردن کوچکترین سوره مانند قرآن ناتوان کرده است آنجا که می فرماید: ﴿وإن كنتم في ريب مما نزلنا على عبدنا فأتوا بسورة ممن مثله وادعوا شهداءكم من دون الله إن كنتم صادقين﴾ قرآن در مصحف ها نوشته شده، در سینه ها حفظ گردیده ، با زبانها خوانده می شود و گوشها آن را می شنوند . اشتغال به آن از بهترین عبادتها و یکی از بهترین راههای تقرب جستن به الله است . آری چگونه چنین نباشد، که در خواندن هر حرف آن ده نیکی است چه تنها با تلاوت باشد، یا به همراه تدبّر در معانیش. خداوند در آن دانش بر همه چیز را به ودیعت نهاده است. در آن احکام و تشریع، امثال و حکم، مواعظ و تاریخ گذشتگان، داستان ونظام کرات آسمانی ، همه و همه وجود دارد، و چیزی  نیست که آن را بیان نکرده باشد و هیچ نظام نهفته ای در زندگی وجود ندارد که قرآن، آن را  توضیح نداده باشد. رسول الله صلی الله علیه وسلّم فرمودند: ( كِتَابُ اللَّهِ فِيهِ نَبَأُ مَا قَبْلَكُمْ ، وَخَبَرُ مَا بَعْدَكُمْ ، وَحُكْمُ مَا بَيْنَكُمْ ، هُوَ الْفَصْلُ لَيْسَ بِالْهَزْلِ ، هُوَ الَّذِي مَنْ تَرَكَهُ مِنْ جَبَّارٍ قَصَمَهُ اللَّهُ ، وَمَنِ ابْتَغَى الْهُدَى فِي غَيْرِهِ أَضَلَّهُ اللَّهُ ، فَهُوَ حَبْلُ اللَّهِ الْمَتِينُ ، وَهُوَ الذِّكْرُ الْحَكِيمُ ، وَهُوَ الصِّرَاطُ الْمُسْتَقِيمُ ، وَهُوَ الَّذِي لَا تَزِيغُ بِهِ الْأَهْوَاءُ ، وَلَا تَلْتَبِسُ بِهِ الْأَلْسِنَة ، وَلَا يَشْبَعُ مِنْهُ الْعُلَمَاءُ ، وَلَا يَخْلَقُ عَنْ كَثْرَةِ الرَّدِّ ، وَلَا تَنْقَضِي عَجَائِبُهُ ، وَهُوَ الَّذِي لَمْ يَنْتَهِ الْجِنُّ إِذْ سَمِعَتْهُ أَنْ قَالُوا ﴿ إِنَّا سَمِعْنَا قُرْآنًا عَجَبًا ﴾ ، هُوَ الَّذِي مَنْ قَالَ بِهِ صَدَقَ ، وَمَنْ حَكَمَ بِهِ عَدَلَ ، وَمَنْ عَمِلَ بِهِ أُجِرَ ، وَمَنْ دَعَا إِلَيْهِ هُدِيَ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ )(در کتاب خداوند، احوال گذشتگان قبل از شما و خبر آیندگان بعد از شما و احکام بین شما وجود دارد، کلام حقّ است نه شوخی و مزاح ،کلامی است که هر ظالمی آن را ترک کند، خداوند او را از بین می برد، و هر که هدایت را در غیر طریق آن جستجو کند گمراهش کند، این کتاب حبل المتین الهی و ذکر پرحکمت او و صراط مستقیم است ، کلامی است که با آن جانها منحرف نمی شوند، و زبانها دچار اشتباه نمی گردند، و علما از غور و تفکر و فهم آن سیر نمی شوند، از بسیار خواندن و مدارسه کردن، کهنه نمی شود(و همیشه تازگی دارد) عجایب و شگفتی هایش پایانی ندارد، همان کلامی است که تعریف جنّیان از آن به هنگام شنیدنش باز هم کم است که گفتند ﴿ إِنَّا سَمِعْنَا قُرْآنًا عَجَبًا ﴾ (ما قرآن بسیار شگفت انگیزی شنیدیم.) ، کتابی است که هر کس طبق آن سخن گوید راست گفته و وهرکس بر اساس آن حکم کند، به عدالت رفتار کرده و هر کس به آن عمل کند، اجر و ثواب دریافت می کند، و هر کس به سوی آن فرا خواند به راه راست هدایت خواهد شد. ) [ أخرجه الدارمي ] این است کتاب ما ، این است قانون ما! این است چراغ فرا راه ما ، آیا اگر ما مسلمین  آن را نخوانیم، می توانیم از یهود و نصاری انتظار داشته باشیم که که آن را بخوانند؟  در حالی که حق تعالی می فرمایند: ﴿ وقرآناً فرقناه لتقرأه على الناس على مكث ونزلناه تنزيلا ﴾ چه عظیم است اجر آن کس که کتاب خدا را تلاوت می کند و حفظ آن را بر خود لازم می گیرد ، برای چنین شخصی برای هر حرفی(حد اقل) ده حسنه نوشته می شود ، البته خداوند برای هر کس بخواهد این پاداش را چنیدین وچند برابر می فرماید.( والله يضاعف لمن يشاء والله واسع عليم .)

سخنی درباره ی حفظ قرآن:

بر شما مبارک باد  ای حافظان کلام خدا ، این اجر عظیم و ثواب بسیار  گوارایتان باد زیرا از ابوهریره رضِى الله عنه روایت شده که رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمودند: ( ما اجتمع قوم في بيت من بيوت الله يتلون كتاب الله ويتدارسونه بينهم إلا نزلت عليهم السكينة وغشيتهم الرحمة وحفتهم الملائكة وذكرهم الله فيمن عنده ) [ أخرجه مسلم ](بدون هیچ شک و تردیدی هر گروهی که در خانه ای از خانه های الله جمع شوند و کتاب خداوند را بخوانند و آن را در بین خود تدریس و مدارسه نمایند، آرامش بر آنان نازل می شود، ورحمت الهی انان را می پوشاند و ملائک دور تا دور آنان را فرا می گیرند، و الله تعالی نام  آنان را پیش مقربان خود یاد می کنند. )

شما اهل الله و خاصّان درگاه او هستید، شما کسانی هستید که بیشتر از همه مستحق تجلیل و احترامید، زیرا ابوموسی اشعری رضی الله عنه از رسول الله روایت فرموده که فرمودند: ( إن من إجلال الله تعالى إكرام ذي الشيبة المسلم ، وحامل القرءان غير الغالي فيه والجافي عنه وإكرام ذي السلطان المقسط )(احترام و تجلیل از مسلمان ریش سفید و حامل قرآن که در آن افراط و تفریط نمی کند و پادشاه عادل، احترام و اکرام کردن الله است.) [ أخرجه أبو داود ]

شما بهترین مردم برای مردم هستید، شما این برتری را طبق فرموده ی پیامبرتان بدست آورده اید، زیرا عثمان بن عفّان رضی الله عنه می فرماید که رسول خدا صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم  فرمودند: ( خَيركُم مَنْ تَعَلَّمَ القُرْآنَ وَعلَّمهُ )(بهترین شما کسانی هستند که قرآن را بخوانند و به دیگران یاد دهند.) [ أخرجه البخاري ] .

شما ای اهل قرآن بلند مرتبه ترین مردمانید، به راستی که با حفظ کتاب خدا، بر مکان رفیعی تکیه زده ،و به مقام بالایی راه یافته اید چون از عمر بن الخطّاب روایت شده که پیامبر صلی الله علیه وسلّم فرموده اند که( إِنَّ اللَّه يرفَعُ بِهذَا الكتاب أَقواماً ويضَعُ بِهِ آخَرين )(همانا خداوند با این کتاب بعضی را بلند و برخی را خوار و ذلیل می فرماید) [ أخرجه مسلم ]

ای حافظان! اجر و ثواب شما از تمام خلایق بیشتر است، شما در سینه های خود کلام پروردگارتان را حمل می کنید، و با نور مولا و خالقتان حرکت می کنید، عائشة رضي اللَّه عنها می فرماید رسولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم فرموده: ( الَّذِي يَقرَأُ القُرْآنَ وَهُو ماهِرٌ بِهِ معَ السَّفَرةِ الكرَامِ البررَةِ ، والذي يقرَأُ القُرْآنَ ويتَتَعْتَعُ فِيهِ وَهُو عليهِ شَاقٌّ له أجْران ) ( کسی قرآن می خواند و در آن مهارت دارد با سفیران گرانقدر و نیکوکار(وحی) است ، و آنکس که قرآن را می خواند و در آن گیر می کند و با مشقت روبرو می شود، دو اجر دارد.) [ متفقٌ عليه ]

بشارت باد بر شما ای اهل قرآن، این بشارت  از حدیث پیامبر هدایت صلی الله علیه وسلّم به سوی شما آمده که در آن حضرتش گفتگوی قرآن را با دوست خود، یعنی حافظ قرآن و شفاعتش را برای او برایمان به تصویر می کشد که: عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ : ( يَجِيءُ الْقُرْآنُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ، فَيَقُولُ يَا رَبِّ حَلِّهِ ، فَيُلْبَسُ تَاجَ الْكَرَامَةِ ، ثُمَّ يَقُولُ يَا رَبِّ زِدْهُ ، فَيُلْبَسُ حُلَّةَ الْكَرَامَةِ ، ثُمَّ يَقُولُ يَا رَبِّ ارْضَ عَنْهُ ، فَيَرْضَى عَنْهُ ، فَيُقَالُ لَهُ : اقْرَأْ وَارْقَ وَتُزَادُ بِكُلِّ آيَةٍ حَسَنَةً )(ابوهریره از پیامبر صلی الله علیه وسلّم نقل کرده اند که حضرت فرمودند: قرآن روز قیامت می آید و به صاحب خود می گوید: خدایا او را خلعتی عنایت فرما، آنگاه بر سرش تاج کرامت نهاده می شود، قرآن می فرماید: یا ربّ  باز هم بیفزا، آنگاه لباس کرامت بر تنش می کنند، سپس قرآن درخواست می کند: یاربّ از او راضی شو، الله از او راضی می شود، آنگاه به حافظ گفته می شود: قرآن بخوان و بر درجات جنّت بالا برو  و برای هر آیت حسنه ای اضافه خواهی گرفت.  ) [ أخرجه الترْمذي وقال : حديث حسن صحيح ] حدیث ابو امامه نیز این فرموده را تصدیق می کند که: سمِعتُ رسولَ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم يقولُ : ( اقْرَؤُوا القُرْآنَ فإِنَّهُ يَأْتي يَوْم القيامةِ شَفِيعاً لأصْحابِهِ )(قرآن را بخوانید که در روز قیامت برای یاران خود(حافظان و تلاوت کنندگان) شفاعت میکند.) [ أخرجه مسلم ] .

پس ای حافظان کلام الله ، هرجا بروید چشم خداوند نگاهبانتان است،بنابراین اهل قرآن کسانی هستند که به سوی گناه و معصیت گام برنمی دارند، و منکر و کبیره ای مرتکب نمی شوند، زیرا قرآن مانع آنان می شود، و کلماتش جلویشان را می گیرد، و حرفهای مبارکش از آنان حفاظت می کند،  و آیاتش آنان را می ترساند، زیرا در آن وعده و وعید و ترساندن و تهدید، است، پس باید زبانهایتان مشتاق و شیفته ی تلاوت قرآن عظیم باشد و زمین از ترتیل آیات کتاب بلند مرتبه ی الهی بلرزد، و صدای تلاوتتان مانند صدای زنبوران عسل ، به گوش مردم برسد، چرا که نوّاس بن سمعان رضی الله عنه فرموده که از رسول خدا صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم شنیدم که می فرمود: (يُؤْتى يوْمَ القِيامةِ بالْقُرْآنِ وَأَهْلِهِ الذِين كانُوا يعْمَلُونَ بِهِ في الدُّنيَا تَقدُمهُ سورة البقَرَةِ وَآل عِمرَانَ ، تحَاجَّانِ عَنْ صاحِبِهِمَا )(روز قیامت قرآن به عنوان شفاعت کننده برای اهل خود که در دنیا به آن عمل می کردند، آورده می شود، که در جلوی ان سوره ی بقره وآل عمران قرار دارند که برای یار خود(عامل به قرآن) شفعت می کنند. ) [ أخرجه مسلم ]

 و همچنین از ابنِ عباسٍ -رضيَ اللَّه عنهما -روایت شده که پیامبر صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم فرموده: (إنَّ الَّذي لَيس في جَوْفِهِ شَيْءٌ مِنَ القُرآنِ كالبيتِ الخَرِبِ ) (کسی که در درونش چیزی از قرآن حفظ نداشته باشد، مانند خانه ی ویرانه ای است.) [ أخرجه الترمذي وقال : حديث حسن صحيح ]

یکی ازسفارش های رسول خدا صلی الله علیه وسلم برای تمام افراد امّت به طور عام و برای حافظان قرآن به طور خاص این بود که به طور دائم و همیشگی با قرآن در ارتباط باشند، حضرت می فرمایند: ( تعاهدوا هذا القرآن، فوالذي نفسي بيده لهو أشد تفلُّتاً من الإبل في عقلها )(قرآن را محکم بگیرید، زیراسوگند به کسی که جانم در دست اوست، قرآن از شتری که می خواهد از افسارش جدا شود نیز فرّار تر است.) [ أخرجه مسلم ] و هر کس در این حدیث با عظمت تأمل کند، و به معانی آن نظر بیفکند، به عظمت این توصیه پی خواهد برد، و اهمّیت محافظت بر تلاوت کتاب الله و مراجعه به آن و عمل به محتوایش  را برای قرار گرفتن در زمره ی نیک بختان دنیا و آخرت ،در خواهد یافت.

بر همین مبناست که ختم قرآن در هر ماه مستحبّ است، و اگر مسلمان بیش از این هم مشتاق باشد می تواند هر هفته یک بار آن را ختم کند، و بهتر آن است که زودتر از یک هفته ختم را تمام نکند تا بتواند در هنگام تلاوت به تدبّر و تفکر در معانی آن بپردازد و نفس انسان نیز بیش از حدّ توان مشقت برداشت نکند، چون در حدیث صحیح از  عبد الله بن عمرو رضي الله عنه آمده که رسول خدا صلى الله عليه وسلم به من فرمودند: ( اقرأ القرآن في شهر، قلت : أجدُ قوة ، حتى قال : فاقرأه في سبع ، ولا تزد على ذلك )(قرآن را در طول ماه ختم کن ، گفتم بیشتر از این توان(و اشتیاق) دارم تا اینکه فرمود: در هفت روز آن را ختم کن نه کمتر از این مدّت).

من نیز تمام مردان و زنان مسلمان  را سفارش می کنم که هر چه در توان دارند کتاب خدا را حفظ کنند، هشدار می دهم که مواظب راههای نفوذ شیطان ، و همه ی چیزهایی که همّتتان را سست می کند باشید،  زیرا امروز سلامتید و شاید فردا بیمار شدید، و امروز زنده اید، و فردا مرگ در انتظارتان است، و امروز فراغت دارید وفردا مشغول خواهید شد، پس،  این زندگی دنیا را فرصتی برای تقرب جستن به الله بدانید، زیرا شما در برابر اوقات و اعمال و اقوال و گفته های خود بازخواست خواهید شد، مبادا کتاب خدا را مهجور دارید، چون خداوند آن را تنها برای خواندن و تدبّر  ما فرستاده است،  تا از تذکر های  آن  پند وعبرت بگیریم حقتعالی خود فرموده ﴿ وقال الرسول يارب إن قومي اتخذوا هذا القرآن مهجوراً ﴾  (و رسول خدا (در قیامت به عنوان شکایت از بعضی از امت خود) می گوید: ای پروردگارمن! همانا قومم این قرآن را مهجور داشتند( از آن دوری جستند).) .

 بعضی از مردم، در غیر رمضان ، اصلاً  با قرآن بیگانه اند، اینان چه بد کسانی هستند! و بعضی نیز تنها در فتنه ها و مصائب به یاد قرآن افتاده و سپس به آن پشت می کنند، و اینان جایگاهها را چه بد با هم عوض کرده اند!پس خیر و نیکویی خویش را به الله نشان دهید، با نفس خود مجاهده کنید، و آن را برای حفظ کتاب خدا  و مدارسه آیات و معانی آنها رام نمایید، زیرا خداوند (از پاداش دادن و روی کردن به شما) هرگز خسته نمی شود، مگر اینکه شما خسته شوید.

هرکس تا کنون موفق به حفظ کتاب خداوند تعالی نشده، یا فرزندانش را  در حلقه های حفظ قرآن شرکت نداده، لازم است قبل از اینکه اوقات عمر از دست برود اقدام کند، زیرا بعد از آن، پشیمانی دیگر سودی نخواهد داشت.

سخنی با اولیاء امور،  پدران و مادران

اکنون روی سخنم با اولیاء امور، است. ای پدران و مادران ، با نسل های خود نیکورفتار باشید، و آنان را با محبت کتاب پروردگارشان پرورش دهید، و به آنان یاد دهید که با قرآن زندگی کنند، و از زلال بی پایانش جرعه ی حیات، بنوشند، زیرا تمام خوبی ها در آن نهاده شده. با تربیبت قرآنی فرزندان ، مراقب امانتی که خداوند در اختیارتان قرار داده است باشید، تا درهمین  دنیا و قبل از رفتن به جهان آخرت خوشبخت وسعادتمند شوید، زیرا هرگز امّت اسلام ذلیل نمی شود مگر زمانی که از کتاب پروردگار خود دوری کرده و با آن فاصله بگیرد. به خدا قسم اگر به کتاب پروردگار و سنّت پیامبرمان(صلی الله علیه وسلّم) تمسک جوییم،  همواره سربلند و امتی سرور و گرانقدر و شکست ناپذیر خواهیم بود.

خدا را خدا را ای والدین عزیز ، در نظر داشته باشید، زیرا فرزندان امانتی بر گردن شمایند، و خداوند شما را بر آنان امین قرار داده است، مبادا به این امانت خیانت کنید، زیرا این کار صفت پلید و خصلت ناپسندی است که الله سبحانه وتعالی اهل آن را نافرمان معرفی کرده و مرتکب آن را مبغوض می دارد. در حدیثی به روایت حضرت ابوهریره از رسول خدا صلی الله علیه وسلّم آمده است که:  ( آيَةُ الْمُنَافِقِ ثَلَاثٌ : إِذَا حَدَّثَ كَذَبَ ، وَإِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ ، وَإِذَا اؤْتُمِنَ خَانَ )( نشانه ی منافق سه چیز است، سخن به دروغ می گوید، خلاف وعده عمل می کند و هنگامی که امین قرار می گیرد، در امانت خویش خیانت می کند. ) [ متفق عليه ] پس هرکه در امانت خیانت کند، خداوند او را از صنف منافقان به شمار می آورد، کسانی که الله تعالی ،بدترین و پست ترین مکان دوزخ را به آنان وعده فرموده است.آنجا که می فرماید: ﴿ إن المنافقين في الدرك الأسفل من النار ولن تجد لهم نصيراً ﴾ .

امروزه چه بسیار جوانان مسلمان را می بینیم که ناز و کرشمه می کنند، می رقصند ، دزدی و عربده کشی می کنند و تا پاسی از شب را بیدار می مانند، نماز و روزه را ترک و بیشتر احکام دین خود را فرو گذاشته اند، قدر هیچکس را آنگونه که شایسته است نمی دانند، حق همسایه را ادا نمی کنند، پس این چه تربیتی  و چه نوع امانتداریی است؟

آیا از سرپرستان این جوانان درروز قیامت بازخواست نخواهد شد؟ چرا به خدا قسم از آنان سؤال خواهد شد و اینان مسئولند.  الله می فرماید:  ﴿ وقفوهم إنهم مسؤولون ﴾(اینان را نگه دارید، چون مسئولند.(از آنان سؤال می شود))

من باز اهمیت ادای امانت  و خیانت ننمودن در حق آن را به اولیای فرزندانمان یادآوری می کنم ، زیرا این کار به آنان وابسته است  و زیرا خداوند ، از خیانت در آن یا بی توجهی بدان به آنها هشدار داده است. و فرموده: ﴿ يا أيها الذين آمنوا لا تخونوا الله والرسول وتخونوا أماناتكم وأنتم تعلمون ﴾(ای کسانی که ایمان آورده اید، به خداوند و رسول، و امانتهایتان ، دیده و دانسته، خیانت نکنید.)

زیرا در روز قیامت از شما درباره ی این نسل هایی که در دست شما هستند ، سؤال خواهد شد، روزی که به بارگاه پروردگار خویش می روید و همه چیز را عیان خواهید دید، در روز حشر و حساب فرزندان شما به شما وابسته خواهند بود، مبادا فرزندانتان به دشمنان خودتان تبدیل شوند،زیرا الله فرموده اند ﴿ يا أيها الذين آمنوا إن من أزواجكم وأولادكم عدواً لكم فاحذروهم ﴾ (ای کسانی که ایمان آورده اید، بعضی از همسران و فرزندان شما دشمنان شمایند، پس از آنان بپرهیزید).

 پس ای پدر بزرگوار از اینکه در دنیا و آخرت فرزندت با تو  دشمن شود پرهیز کن،  و با تمام صداقت و اخلاص خود، از این امانت نگهداری کن. زیرا فرزندان چون بذر گیاهی هستند که اگر آن را در محیط خوبی بکاری، خوب بار می آید؛ امّا اگر غیر از این باشد، تنها باید خود را ملامت کنی، الله تعالی می فرماید: ﴿ والبلد الطيب يخرج نباته بإذن ربه والذي خبث لا يخرج إلا نكداً كذلك نصرف الآيات لقوم يشكرون ﴾ [ الأعراف 58 ] پس اگر شما در ادای این امانت خیانت ورزیده و کوتاهی کردی و همه چیز را به حال خود رها نمودی ، پس به خدا قسم خود را در بد جایگاهی فرو برده ای، فرموده ی رسول خدا صلی الله علیه وسلّم  را بشنو  که می فرماید: ( مَا مِنْ عَبْدٍ يَسْتَرْعِيهِ اللَّهُ رَعِيَّةً يَمُوتُ يَوْمَ يَمُوتُ وَهُوَ غَاشٌّ لِرَعِيَّتِهِ إِلَّا حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ )(هر بنده ای را که خداوند، مأ مور و مسئول تعدادی از بندگان خود قرار دهد، اگر آن بنده(مسئول) در حالی بمیرد، که در حق زیردستان خود کوتاهی کرده باشد، خداوند بهشت را بر او حرام می فرماید. )

[ متفق عليه ]  

آیا دوست داری در حالی بمیری که به زیردستان خود خیانت نموده و عمل به فرمان پروردگارت را ترک گفته، جایگاهت بدترین جا، یعنی آتش دوزخ باشد.

فراموش نکنیم که به پدران و مادرانی که اهمّیت مواظبت و مراقبت درست از فرزندان خود را طبق کتاب خدا و سنت رسولش، صلی الله علیه و سلّم ،درک کرده و آنچه را خداوند در مورد تربیت فرزندان بر ایشان واجب فرموده، انجام دادند، و آنان را با توجه ، دلسوزی و راهنمایی در آغوش گرفتند، پس وجود فرزندان این چنین  صالح و نجیبی ،بر آنان مبارک باد. فرزندانی که کتاب الله را در سینه حمل می کنند.

به تمام پدران و مادرانی که  عظمت مسئولیتی را که بر دوش دارند، را درک کرده و آن را آنگونه  که شایسته است ادا کرده اند، صمیمانه تبریک گفته، آنان را با این حدیث که امام ابو داود در کتاب سنن خود تخریج کرده، که پیامبر صلی الله علیه وسلّم در آن فرموده است: ( مَنْ قَرَأَ الْقُرْآنَ ، وَعَمِلَ بِمَا فِيهِ ، أُلْبِسَ وَالِدَاهُ تَاجًا يَوْمَ الْقِيَامَةِ ، ضَوْءُهُ أَحْسَنُ مِنْ ضَوْءِ الشَّمْسِ  فِي بُيُوتِ الدُّنْيَا لَوْ كَانَتْ فِيكُمْ ، فَمَا ظَنُّكُمْ بِالَّذِي عَمِلَ بِهَذَا ) (هرکه قرآن بخواند و بر آن عمل کند، بر سر پدر و مادرش(در روز قیامت) چنان تاجی گذاشته خواهد شد، که  نورش از نور خورشید، اگر در خانه ی یکی از شما باشد، بیشتر است،پس در باره ی کسی که خود به قرآن عمل کرده چه گمانی دارید؟!) پس ای اولیای امور ! این بشارت نبوی(صلی الله علیه وسلم) ازطرف کسی که هرگز از روی هوی و هوس سخن نمی گوید، بر شما مبارک باد.

خاتمه

 اللهم اجعل القرآن ربيع قلوبنا، ونور صدورنا، وجلاء أحزاننا ، اللهم اجعله شفيعاً لنا ، وشاهداً لنا لا شاهداً علينا ، اللهم ألبسنا به الحلل ، وأسكنا به الظلل ، واجعلنا به يوم القيامة من الفائزين ، وعند النعماء من الشاكرين ، وعند البلاء من الصابرين ، اللهم حبِّب أبناءنا في تلاوته وحفظه والتمسك به، واجعله نوراً على درب حياتهم، برحمتك يا أرحم الراحمين ، سبحان ربك رب العزة عما يصفون ، وسلام على المرسلين والحمد لله رب العالمين .

IslamQT.Com

سایت جامع تفاسیر اهل سنت وجماعت

======================

ترجمه:عبیدالله

برگرفته از سخنان شيخ / يحيى بن موسى الزهراني