|
نامهای ستارگان در قرآن |
در قرآن از نامهای کواکب به ترتیب زیر آمده است:
1- شمس، (خورشید)(وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا)
2- قمر، (مهتاب) (وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا)
3- الطارق، به آن طارق مي‌گويند؛ زيرا در شب پديدار گشته و در روز پنهان مي‌شود. پس هرآنچه كه در شب پديدار شود، طارق است. اين معني را حديث شريف رسول خدا ص تأييد مي‌كند كه در دعاي خويش فرمودند: «أعوذ بك من شر طوارق الليل والنهار، إلا طارقا يطرق بخير يا رحمن: پروردگارا! به تو از شر پيش‌آمدهاي ناگوار شب وروز پناه مي‌برم مگر پيش‌آمدي كه به خير مي‌آيد، اي رحمان».
(وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ (1) وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ (2) النَّجْمُ الثَّاقِبُ)
4-الشعری. (وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَى) {سوره نجم:49}، و هم اوست پروردگار ستاره شعري» «شعري» ستاره‌اي است نوراني در پشت ستاره «جوزاء» كه قبيله «خزاعه» آن را مي‌پرستيدند. امام رازي گفته است كه: «در ميان ستارگان دو ستاره شعري وجود دارد؛ يكي شامي و ديگري يمني و مراد آيه كريمه شعراي يمني است چرا كه همو مورد پرستش قرار مي‌گرفت».
IslamQT.Com
اسلام-قرآن و تفسیر
============
برگرفته شده از کتاب الاتقان فی القرآن، تألیف جلال الدین سیوطی
|
|
|
» بازدید امروز: 180
» بازدید دیروز: 1771
» افراد آنلاین: 37
» بازدید کل: 43111
