|
مسروق بن الأجدع ( از مفسرين قرن اول)
اسم و نسب و کنیۀ وی:
اسم ونسب كامل او: مسروق بن الأجدع بن مالك بن أمية بن عبد الله بن مر بن سلامان بن معمر بن الحارث بن سعد بن عبد الله بن وداعة، الهمداني الوداعي، الكوفي است.
وی شخصی عابد و بسیار پرهیزگار، و در فقه نیز تخصص داشت، کنیه اش أبو عائشه بود.
شیوخ و شاگردانش
مسروق بن اجدع از اصحاب بزرگوار رسول الله (صلی الله علیه وسلم) مانند ابوبکر و عمر و عثمان و علی و معاذ بن جبل و خباب بن الأرت و ابن مسعود و مغیره بن شعبه و زید بن ثابت و ابن عمر و عائشه (رضی الله عنهم) روایت کرده است.
معروفترین شاگردان وی عبارتند: أبو وائل و أبو الضحى و الشعبي و إبراهيم النخعي و أبو إسحاق السبيعي و يحيى بن وثاب و عبد الرحمن بن مسعود و أبو الشعثاء المحاربي و عبد الله بن مرة الخارفي و مكحول الشامي .
مكانت و منزلت علمي مسروق بن اجدع
شعبي در بارۀ او می فرماید: کسی را ندیده بودم مثل او طالب علم باشد؛ و همچنین می گوید: مسروق بن اجدع در فتوا دادن عالمتر از شریح است، و شریح در قضاوت از وی عالمتر می باشد.
عجلی در بارۀ می گوید: مسروق تابعی و اهل کوفه است، و در نقل اخبار فردی مورد اطمینان است.
آنچه از او در تفسیر روایت شده است:
مسروق در تفسیر آیه {ولا تمسكوهن ضراراً} چنین می فرماید: او را طلاق می دهد تا اینکه نزدیک به پایان عده اش می رسد ، او را بر می گرداند، سپس دو باره او را طلاق می دهد، تا اینکه نزدیک به پایان عده اش می رسد، او را دو باره بر می گرداند، و قصد نگه داشتن آن زن را ندارد، پس این شخص ضرر می رساند، و آیات خداوند را به استهزاء می گیرند.
از اقوال دیگر ایشان در تفسیر آیۀ (لِلَّذِينَ يُؤْلُونَ مِنْ نِسَائِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ فَإِنْ فَاءُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ)، می فرمایند: مقصود از الفیء در آیه جماع می باشد، (از دیدگاه مسروق: فَإِنْ فَاءُوا يعني: اگر جماع کند).
وفاتش:
وی در سن 63 سالگی، و در سال 63 هجری دار فانی را وداع گفت.
IslamQT.Com
اسلام-قرآن و تفسیر
============
|
