اسلام، قرآن و تفسیر

قرآن ... کتاب عظیمی است که آیات آن از نزد پروردگاری حکیم و علیم به صورتی روشن و آشکار بیان شده است تا تمام بشریت را در تمام عصور با تفاوت فرهنگ ها و تمدن ها و دانششان با براهین علمی و عقلانی و منطقی مخاطب قرار دهد تا بر آنچه که می بینند و درک می کنند و می دانند  تاکید کند که تنها الله سبحانه وتعالی خالق همه چیز در این عالم هستی است...

و تاکید نماید که الله همان ذات بی همتایی است که خدایی و معبود بر حقی جز او نیست. .... که همه ی این هستی را بنا فرموده است. آنچه می خوانید تأملاتی در هفت آیه از سوره ی مبارکۀ نازعات است، به گونه ی که در بعضی از فیض علم ربّانی و هدایت آشکار الهی در هر کلمه و حرف آن، تدبر می کنیم. آنجا که حق تعالی در آیات  27 تا 33 می فرماید: { أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاء بَنَاهَا ﴿27﴾ رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا ﴿28﴾ وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا ﴿29﴾ وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا ﴿30﴾ أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءهَا وَمَرْعَاهَا ﴿31﴾ وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا ﴿32﴾ مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ ﴿33﴾} :{ آيا آفرينش شما دشوارتر است‏يا آسمانى كه [او] آن را برپا كرده است (27) سقفش را برافراشت و آن را [به اندازه معين] درست كرد (28) شبش را تيره و روزش را آشكار گردانيد (29) و پس از آن زمين را با غلتانيدن گسترد (30) آبش و چراگاهش را از آن بيرون آورد (31) و كوهها را استوار گردانيد (32) [تا وسيله] استفاده براى شما و دامهايتان باشد (33)} این آیات ،این چنین با بلیغ ترین واژه ها و عبارات و با دقیق ترین دلایل علمی و عقلی دلایل کسانی را که قدرت خداوند را بر بازگرداندن وخلقت دوباره انسان، انکار می کنند و بدون علم و هدایت و کتابی روشنگر سخن می گویند را در هم می کوبد....  در اینجا حق تعالی بین خلقت این مخلوق ضعیف(انسان) و استواری ساختارش را با خلقت و بنای کل این هستی پهناور و گسترده مقایسه می کند.

آیه با سوالی آغاز می شود که خالق جهان سبحانه وتعالی از منکران قدرت خداوند بر خلقت دوباره آنان، می پرسد، استفهامی که فکر را بر می انگیزد و دانش را می آزماید و مشکل را در گستره ای مطرح می کند که انسان قدرت انکار و گریز از آن را ندارد. سپس اطلاعات درست و منطق علمی و عقلانی بر حقی را می آورد تا تمام دلایل کافران و منکران را برباد دهد .... بدون شک کسانی که قدرت خالق بر زنده کردن دوباره ی ی جسم های خود انکار می کنند، استحقاق این را دارند که به عنوان مادّه به آنها نگریسته شود، نه انسانی که خداوند او را گرامی داشته است........به همین علت است که آیات شریفه مقایسه ای بین قدرتی که برای زنده کردن انسان با تمام ضعف و محدودیتش و  قدرتی که برای ساختن ومسخر نمودن این جهان پهناور هستی برای زندگانی و استفاده ی انسان لازم است، انجام می دهد.... عالم هستی با تمام آسمانها و زمین و شب و روز و کوهها و رودهایش و با تمام درّه ها و مرغزارهایش.... ابتدا آسمان می آید، استفسار بلاغی و منطقی در هر کلمه بلکه در هر حرف وجود دارد: (ءأنتم أشد خلقـا... أم السماء ...: :{ آيا آفرينش شما دشوارتر است ‏يا آسمانى كه [او] آن را برپا كرده است ...... )؟

آسمانی که تا بی نهایت ادامه دارد و چشم ها و درک ما حتی از تصور نهایت امتداد آن عاجز است. ..... این آسمان منظم با برج ها و ستارگان و..... این آسمان با زیبایی و چشم نوازیش ..... آیا اندازه ی  زمین را با اندازه ی خورشیدی که در نظر ما قطرش بیش از ¼ متر (25 سانتی متر ) به نظر نمی آید، مقایسه کرده ایم؟ ...... حجم و اندازه ی واقعی خورشید بیش از یک میلیون برابر کره زمین است. ..... آیا تا به حال به ذهنمان رسیده که زمین در مقایسه با آسمانی که در اطراف خود  می بینیم، برابر با اندازه ی یک دانه شن در کل صحرای آفریقاست؟ .... آری زمینی که انسان رویش زندگی می کند،  با تمام این  دریا ها و اقیانوس ها و کوهها  و قاره هایش در مقایسه با آسمان، تنها به اندازه ی یک دانه ی شن است در صحرایی بزرگ !  ..... چه کسی عظیم تر از آسمان است؟ .... آنگاه ، خالق متعال این حقیقت قاطع را جلوی چشمانمان قرار می دهد که این آسمان با عظمت را که (ما انسانها)  از همه چیز بزرگتر و استوار تر می بینیم ، خود به تنهایی آفریده و سنگ های بنایش را گذاشته و ساختار آن را با یک کلمه ی روشن منظم فرموده است.  فرموده : بنا ......: ساخت و آفرید.... برای اینکه عقل ها حیران نمانند و افکار انسانها با نظریه های اشتباه منحرف نشوند،  حق سبحانه و تعالی اعلام می فرماید که تنها اوست آن ذاتی که آسمان را از عدم آفریده و و ذره ذره و خشت خشت آن را در تمام هستی با دقت پخش نموده و انتظام داده تا بنای آسمان با نظمی تغییر ناپذیر،  محکم و استوار گردد. آری....... (بنا ها )

طبق نظریات علمی ، جهان  هستی آغازی بی نهایت ستودنی دارد که بعد از آن اراده ی آفریننده ی قدرتمند خشت های بنیادین آن را با این امر آشکار می نهد. ..... بناها: او آن را بنا کرد و ساخت. و سپس این بنا را ادامه و توسعه بخشید ، که تا بی نهایت ادامه پیدا کند.

نام این نظریه نظریه ی گسترش جهان است. ..... می بینیم که این نظریه به هیچ وجه نمی تواند از اعتراف به اینکه گسترش جهان با اراده و خواست خالق یکتا انجام می شود، بگریزد، زیرا تمام قوانین واجزای اساسی و قوانین و ذرات و عناصر و ترکیبات آن یکپارچه هستند. توده های یکسانی که تمام ستارگان از آنها شکل گرفته اند ...... کهکشان ها و سحابی های پی درپی با قوانینی ثابت و قواعدی همگون...... اینچنین خداوند این حقیقت  را کاملاً آشکارا و با دقتی بی نظیر به گوش ما می رساند. و این سخن حق خود را می آورد و می فرماید:    رفع سمکها : یعنی این تنها ذات متعالی الله است که اندازه و بزرگی آسمان را امتداد و گسترش بخشیده است و با قدرت و حکمت و امر خود آن را عریض و طویل فرموده است. .... و تا جایی که ما می دانیم، این گسترش ناشی از امتداد و گسترش مدارها و مسیرهای ستارگان و سیارت و کهکشانها در این عالم  پهناورهستی است. .....و باید برای اینکه این گسترش ثابت و استوار بماند، لازم است که  نیروهای جاذبه و دافعه و کشش و کنش بین اجزای آن از ستاره ها و سیاره ها گرفته تا مجموعه ستارگان و کهکشانها و برج های آسمان متوازن و مساوی باشند، تا حرکت افلاک و مدارها در آسمان با نظم وبدن هیچ اختلالی انجام شود. .... و هرکس به محاسبات نجومی که در ماه ها و فصل ها و مدارهای ستارگان وجود دارد بنگرد درخواهد یافت که همه بر ثبات و نظم این مدارها و افلاک دلالت می کنند، و ناگزیر متوجه خواهد شد که یک میزان الهی وجود دارد که بین این نیروها تعادل ایجاد کرده و آنها را مجبور به فرمانبرداری از قوانینی نموده است که خود برای  سیر و محل حرکت افلاک  وضع فرموده است، .... از این رو آسمان از چنین کمال و توازنی برخوردار گشته است.....: فسواها

   قرآن به آنچه اعتراف  فطرت و دانش و اقرار ما مبنی بر وجود یک میزان الهی در تمام پهنه ی این آسمان است، با این بیان شیوا صحه می گذارد .... و می فرماید: فسوّاها .. آری کسی این امنیت و آرامش و کمال ، درعین درحال گسترش و پهناور شدن را برای آسمان نگاه نداشته، کسی نیست جز همان خالقی که آسمان را غرق در رحمت و حکمت وقدرت خود فرموده است. آری فسوّاها ... فسواها.. اوست که این همه آرامش و توازن را درجای جای آسمان ما و در تمام ارکانش با وجود بی نهایت بودنش تنها با اینکه آسمان را غرق در عدل و قوانین طبیعی و لطف خود نموده، حفظ می کند. ... آری  اوست که (فسوّاها) .... حال(بگویید) .... : ءأنتم أشد خلقـا ؟{ آيا آفرينش شما دشوارتر است‏يا آسمانى كه [او] آن را برپا كرده است ... )؟  

اکنون به یافته های دانش جدید درباره ی ماهیت ستارگان ریزی که شب در آسمان صاف می بینیم، بر می گردیم؛ بعضی از آنها ستارگانی هستند که اندازه شان به میلیونها برابر حجم کره ی خورشید خودمان، که تمام زمین را از صبح تا شب روشن می کند،می رسد....

 اگر تصور کنیم که یکی از این ستارگان عظیم به زمین ما نزدیک شود، دیگر نعمت شب که در آن آرام می گیریم وجود نخواهد داشت، و راحتی و سکون شب دیگر معنایی نخواهد داشت ..... اگر چنین اتفاقی بیفتد، زمین با ماه  و خورشید کوچکش سوخته و محو خواهد شد،.... مسافتی که نزدیک ترین این خورشید های عظیم از از زمین دارند به ملیاردها سال نوری می رسد، ... سال نوری یعنی مسافتی که نور در یک سال تمام و با سرعت 300000  (سیصد هزار ) کیلومتر در ثانیه طی می کند .... یعنی اینکه نزدیک ترین این ستارگان چندین میلیون سال پیش نوری را که ما امروز می بینیم به طرف ما فرستاده است، و نه تنها شدت این نور را به دلیل بعد مسافت بسیار زیاد احساس نمی کنیم، بلکه اشعه ی آن را در کمال آرامش و به صورتی ضعیف آن هم در تاریکی دریافت می کنیم و آنقدر ضعیف است که حتی در ساعات روز  در گرم کردن محیط به کمک خورشید ما  هم نمی آید. ..... چه کسی این میلیاردها ستاره ی عظیم الجثه در آسمان  را از زمینی که در آن زندگی می کنیم، چنین دور نگه داشته تا تاریکی شب ما را خراب نکنند؟ ...... چه کسی می تواند باشد، غیر از خالق یگانه ای که  خواسته است  در شب های زمین  زندگی، حیات، آرامش و سکون وجود داشته باشد..... أغطش لیلها ...... یعنی شب زمین را تاریک گردانیده، و پوشانیده است و هر چیزی را که ممکن است این تاریکی را از بین برد، پوشانیده است، ..... همانگونه که ما برای اینکه نور به داخل خانه و چشمانمان نرسد پنجره هایمان را با پرده می پوشانیم،........ خداوند نیز ستارگان دیگر را از زمین دورکرده تا نور شدید آنها به ما نرسد و شب تاریکمان را خراب نکند تا آسمانی مخصوص خودمان داشته باشیم و از نعمت سکون ، آرامش و خواب برخوردار گردیم.

الله تعالی این چنین با قدرت الهی، حکمت، عظمت و لطف ومحبت و دوستیش، تمام این ستارگان و خورشید های دیگر را با آن همه گرما و نور شدید از ما دور کرده و تنها خورشید خودمان را باقی گذاشته تا تنها  خورشید منبع گرما و نور و انرژی ما  باشد. ..... الله تعالی از بین تمام این میلیاردها میلیارد ستاره که از ما دور فرموده،  یک منبع را برای ما انتخاب کرده است .... تا در ساعات روز نعمت روشنایی داشته باشیم. ...... منبعی که تنها چند دقیقه ی نوری از زمین ما فاصله دارد، نه مانند ستارگان دیگر که چندین میلیون سال نوری از ما دورند،  خالق هستی به رحمت خود،آنها را به دلیل هیبت و گرمایشان  از دید ما پنهان داشته و دور فرموده است. منبع منفرد ومحدودی را که به خاطر ما می سوزد و قسمتی از جرم خود را به انرژی تبدیل می کند و به صورت گرما و نور روشنی بخش  به سوی زمین می فرستد، برای ما نگاه داشته است....   فرایندی که در خورشید برای تولید انرژی رخ می دهد، واکنش «جوش هسته ای» نام دارد که در آن دو اتم هیدروژن که گاز اصلی تشکیل دهنده ی جرم خورشید است ، با هم ترکیب شده، یک اتم با جرم کوچکتر از هیدروژن (که هلیم نام دارد) به همراه مقادیر زیادی انرژی تولید می کند.  این قسمت از جرم می سوزد و انرژی مشخصی که خورشید از خود بیرون می دهد، را تولید می نماید، که  اگر بیشتر شود زمین را می سوزاند و اگر کمتر شود، تمام زمین منجمد خواهد شد ؛بشر تا کنون از تقلید از  این نوع جوش هسته ای که در خورشید رخ می دهد و در آن، در هر لحظه ملیونها تن سوخت هسته ای مصرف می شود، عاجز است و حتی نتوانسته است چند گرم هیدروژن را هم با جوش هسته ای به هم پیوند دهد زیرا قدرت انفجار حاصل از تبدیل این چند گرم هیدروژن به انرژی، به حدی زیاد و سرسلام آور است که با همه ی پیشرفت های علمی هیچ رآکتوری ساخته نشده که بتواند آن را تحمل نماید، و تنها کاری که توانسته اند انجام دهند این است که آن را در مسیر تخریب مورد استفاده قرا دهند، آن هم با انداختن بمب هیدروژنی .....

 حال کیست آن کسی که  این ستاره را از میان تمام ستارگان دیگر برای زمین انتخاب کرده و بر واکنش های درون آن ، درجه حرارت و پارامتر های  کمّیش تسلط دارد، تا آنچه را که برای بقای زمین با این ثبات کنونی و میانگین های ثابتی که برای این احتراق و سوخت انرژی لازم است، از آن بیرون دهد؟   خورشیدی را به وجود آورده است که دقیقاً همان اندازه انرژی را که مورد نیاز است به زمین و زمینیان و گیاهان و دریاها و دشت هایش می فرستد... تا حدی که طول موج هایی را که به سوی ما می فرستد، نیز در حد تحمل چشم های ماست تا بتوانیم روشنایی روز را ببینیم ، نوری که تاریکی عالم هستی که دور آسمان دنیا را در طول روز فرا گرفته است ، می زداید.   

بدون نور خورشید، زمین هرگز در روز نوری و در هوایش گرمایی به خود نخواهد دید. ..... دانشمندان بر این باورند که اگر جرم واندازه یا ابعاد و یا پارامترهای خورشید  ما متفاوت از آنآآنچه هست می بود، بقا و امنیت زمین که میلیونها سال است حفظ شده است، به خطر می افتاد ... زیرا ستارگانی وجود دارند که بسیار سریع تر از خورشید انرژی خود را آزاد کرده و متلاشی می شوند و بدون حد و مرز بزرگ و بزرگتر می شوند.... درجه حرارت داخل خورشید به 16 میلیون درجه سانتی گراد می رسد، که اگر یک میلیون درجه دیگر به این حرارت افزوده شود، انرژی خروجی آن چهار برابر خواهد شد، و همین کافی است تا کره ی زمین را جزقاله کند.

بالعکس اگر این درجه حرارت کم شود،( یک میلیون درجه کم شود) باز هم به همین نسبت انرژی رسیده به زمین یک چهارم شده، تمام زمین یخ خواهد بست.

امّا سهم زمین از کل انرژی که هر لحظه از خورشید آزاد د می شود،  تنها یک قسمت از حد اقل (100000000000) قسمت، یعنی () است و با همه ی این، باز هم تأثیر پذیری زمین از خورشید مافوق تصور ماست. ... از ورای این همه نظم و کنترل و حکمت و علم و نو آوری .... خالق جهان  سبحانه وتعالی، اسرار این هستی عظیم را در انتخاب و اندازه گیری های دقیق و مقدرات علم الهیش و در کلماتی بی نهایت زیبا و بی نهایت کامل در مقابل چشمانمان قرار می دهد، حکمتی که احدی جز خود او نمی تواند به انتهای عمق آن راه یابد... و تنها اوست که معنای به حق کلام خود را (آنگونه که تمام و کمال است) می داند ... امّا هنگامی که عقل ها حیران می مانند و چشم ها درشگفت می شوند، جواب کامل را در آخرین کتاب الهی می یابیم. .... متنی که از درک تمام محتوای ژرف آن عاجزیم، امّا جواب تمام سؤالاتی را که در ذهن ها و قلب هایمان می گذرد، به ما می دهد. ... سپس حق تعالی میگوید که این تنها ذات اوست که { روزش را آشكار گردانيد }:(اخرج ضحاها) ... وقسمت اول آیه را تکمیل می کند که می گوید: {شبش را تيره ... گردانید} ...  أغطش ليلهـا .. اکنون(باید پرسید) آیا آن آفریدگاری که چنین انرژی عظیمی را از خورشید بیرون می آورد، تا آسمان ما را اینچنین پرنور کند، نمی تواند ما را دوباره از زمین بیرون آورد و زنده فرماید؟ .... آیا منکران می توانند جوابی برای این سوال بیابند؟ ... ءأنتم أشد خلقـا ؟؟؟ أم السماء ؟ (آيا آفرينش شما دشوارتر است‏يا آسمانى كه [او] آن را برپا كرده ) و با تمام آنچه در آن است، آفریده . سپس آیات با فرایند و ترتیبی منطقی و شیوه ای ربّانی به دنبال هم می آیند، تا بسیاری از اسرار پنهان جهان هستی و مراحل خلقت آن  را بر ما آشکار سازد.... بعد از اینکه خداوند ذره ذره و خشت خشت بنای آسمان را کامل فرمود، وسپس این گسترش و وسعت یافتن را برای آن تقدیر فرمود.... آیات به سراغ خلقت خود زمین می آیند .... من زیاده روی نمی کنم و ادّعا نمی کنم  که علم این مراحل را ثابت کرده است، زیرا قرآن تنها مرجع حقّ است و هر چیزی غیر از قرآن است باید به آن استناد و استشهاد نماید،... امّا  نظریات علمی این حقیقت را آشکار نموده ، که سنّ آسمانها از زمین بیشتر است و خورشید ما به نسبت ستارگان دیگری که می بینیم ستاره ی جوانتری است...  و آفرینش زمین همانگونه که از ترتیب آیات استنباط می شود، بعد از آفرینش خورشید اتفاق افتاده است... دانشمندان دریافته اند که زمین ما سیاره ای است که از خورشید جدا شده که به دور خود و خورشید می چرخد و پوسته ی بیرونی آن  در اثر سرد شدن کیهان سفت شده و به حالت جامد درآمده است... برای اینکه بتوانیم  اندازه ی  فاصله ی بین زمین و خورشید را در حرکت انتقالی زمین به دور خورشید ، بهتر به ذهن نزدیک کنیم.. مثالی می زنیم. اگر فرض کنیم که خورشید کره ی  بزرگی به قطر یک متر باشد، آنگاه اندازه ی زمین تنها گوی کوچکی خواهد بود که قطرش از 9/. سانتی متر یعنی 9 میلی متر تجاوز نمی کند .. که این گوی کوچک هر25/  365 روز درمسیری  دایره ای که شعاع آن 120 متر است، یک بار به دور خورشید می چرخد و در هر 24 ساعت نیز یک بار به دور خود می چرخد که با فرض هر اختلالی در این ابعاد یا زمانها، دیگر حیاتی بر کره ی زمین وجود نخواهد داشت ... یعنی اگر فاصله ی فعلی بین زمین و خورشید کمترین افزایش یا کاهشی پیدا کند، ... به همان نسبت نیز انرژی که از خورشید به زمین می رسد،زیاد یا کم خواهد شد و آبهای موجود در کره ی زمین یا همه تبخیر می شود یا منجمد می گردد و شرایط زنده ماندن بر این کره دیگر از بین خواهد رفت. .... همچنین دوره ی گردش زمین به دور خودش نیز 24 ساعت است که در طول روز و ماه و فصل و سال و قرن علیرغم اینکه کره زمین دارای پستی و بلندی است و شکل آن کاملاً منظم  نیست،  کم و زیاد نمی شود .. واگر کمترین افزایش و کاهشی در ساعات شبانه روز ایجاد شود، یا زمین می سوزد و یا منجمد می گردد..

IslamQT.Com

اسلام-قرآن و تفسیر

=============

به قلم استاد دکتر سلامه عبدالهادی محمّد

استاد علوم مدیریت انرژی و مدیر عالی سابق انرژی در اسوان

مترجم: عبیدالله