2024 Nov 23

IslamQT.Com 

عـنوان    :       

بسم الله الرحمن الرحیم

اعجاز قرآن در اقیانوس شناسی (2) : تاریکی اعماق اقیانوس

از پروفسور دورگا رائو[1] متخصص رشته‌ ی زمین‌ شناسی دریایی و استاد دانشگاه ملک عبدالعزیز جده خواسته شد که نظر خود را در مورد این آیه ارائه دهد:

{أَوْ كَظُلُمَاتٍ فِي بَحْرٍ لُجِّيٍّ يَغْشَاهُ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ سَحَابٌۚ ظُلُمَاتٌ بَعْضُهَا فَوْقَ بَعْضٍ إِذَا أَخْرَجَ يَدَهُ لَمْ يَكَدْ يَرَاهَاۗ وَمَنْ لَمْ يَجْعَلِ اللَّـهُ لَهُ نُورًا فَمَا لَهُ مِنْ نُورٍ}[2] ترجمه: "يا – اعمالشان – همچون تاریکی هایی در دریای پهناور که موج آن را پوشانده و بر فراز آن موج ديگری است و بر فراز آن ابری تاریک است، تاریکی هایی است یکی بر فراز دیگری، آن گونه که هرگاه دست خود را بیرون آورد، ممکن نیست آن را ببیند و کسی را که الله نوری برای او قرار نداده است، پس هیچ نوری برای او نیست".

پروفسور رائو گفت: دانشمندان فقط به تازگی و به کمک تجهیزات نوین قادر به اثبات این موضوع شده ‌اند که اعماق اقیانوس کاملاً تاریک است. انسان توانایی غواصی کردن در عمق بیش از 20 تا 30 متر زیر آب را ندارد و هرگز قادر به زنده‌ ماندن در مناطق ژرف اقیانوس و در اعماق بیش از 20 متر نیست.

این آیه شامل هر دریایی نمی ‌شود چون تمام دریاها دارای لایه‌ های انباشته روی هم تاریکی نیستند. این آیه به طور ویژه اشاره به دریاها یا اقیانوس‌ های عمیق دارد، همانگونه که قرآن بیان می ‌کند. «تاریکی اقیانوس عمیق» این تاریکی‌ های روی هم موجود در اقیانوس ‌های عمیق می‌ تواند نتیجه ‌ی یکی از این دو علت باشد:

1. پرتو خورشید متشکل از هفت رنگ است، این هفت رنگ عبارتند از: بنفش، نیلی، آبی، سبز، زرد، نارنجی و قرمز. این رنگ‌ ها در اثر برخورد با آب دچار شکست می ‌شوند. 10 تا 15 متر آب فوقانی رنگ قرمز را جذب می‌ کند. بنابراین، اگر غواصی در اعماق 25 متری زخمی شود، قادر نخواهد بود که قرمزی رنگ خونش را ببیند، چون رنگ قرمز به این عمق نمی‌ رسد. همینطور پرتو نارنجی، در عمق 30 تا 50 متری جذب می ‌شود، زرد در عمق 50 تا 100 متری، سبز در عمق 100 تا 200 متری و در پایان آبی فراتر از 200 متر به سبب ناپدید شدن پی در پی رنگ‌ ها، لایه‌ ای بعد از دیگری، به تدریج اقیانوس تاریک ‌تر می ‌شود و در عمق 100 متر به پایین، دیگر تاریکی مطلق است.

2. پرتو خورشید توسط ابرها جذب می ‌شود و این به نوبه ‌ی خود سبب پراکنده ‌شدن پرتوهای خورشید می ‌شود و اینگونه در زیر ابرها لایه ‌ای از تاریکی را به وجود می ‌آورد، این اولین لایه‌ ی تاریکی است. هنگامی که پرتوهای خورشید به سطح اقیانوس می‌ رسند، توسط امواج سطح اقیانوس بازتابیده می ‌شوند و منظره‌ ی درخشانی را ایجاد می‌ کنند. بنابراین امواج سبب بازتابش پرتوهای خورشید و ایجاد تاریکی می ‌شوند. پرتوهای بازتابیده نشده به اعماق اقیانوس نفوذ می ‌کنند. بنابراین اقیانوس دارای دو قسمت می‌ شود، سطح اقیانوس که دربر دارنده‌ ی نور و گرماست و عمق اقیانوس که دربر دارنده‌ ی تاریکی است. امواج باعث جدایی هرچه بیشتر سطح اقیانوس از قسمت عمیق آن می ‌شود.

امواج درونی، آب‌ های عمیق دریاها و اقیانوس‌ ها را می‌ پوشاند، چون آب‌ های عمیق نسبت به آب ‌های فوقانی خود چگال ‌تر هستند. تاریکی در بالای امواج درونی شروع می ‌شود، حتی ماهی ‌های موجود در اعماق اقیانوس توانایی دیدن ندارند و تنها منبع نور آن ‌ها از بدن خودشان است.

قرآن چه دقیق می ‌گوید:

{أَوْ كَظُلُمَاتٍ فِي بَحْرٍ لُجِّيٍّ يَغْشَاهُ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ سَحَابٌۚ ظُلُمَاتٌ بَعْضُهَا فَوْقَ بَعْضٍ إِذَا أَخْرَجَ يَدَهُ لَمْ يَكَدْ يَرَاهَاۗ وَمَنْ لَمْ يَجْعَلِ اللَّـهُ لَهُ نُورًا فَمَا لَهُ مِنْ نُورٍ}[3] ترجمه: "يا – اعمالشان – همچون تاریکی هایی در دریای پهناور که موج آن را پوشانده و بر فراز آن موج ديگری است و بر فراز آن ابری تاریک است، تاریکی هایی است یکی بر فراز دیگری، آن گونه که هرگاه دست خود را بیرون آورد، ممکن نیست آن را ببیند و کسی را که الله نوری برای او قرار نداده است، پس هیچ نوری برای او نیست".

به عبارتی دیگر در بالای این امواج، انواع دیگری از امواج موجود است، همان امواجی که در سطح اقیانوس یافت می ‌شوند، قرآن ادامه می ‌دهد:

{أَوْ كَظُلُمَاتٍ فِي بَحْرٍ لُجِّيٍّ يَغْشَاهُ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ سَحَابٌۚ ظُلُمَاتٌ بَعْضُهَا فَوْقَ بَعْضٍ} ترجمه: "يا – اعمالشان – همچون تاریکی هایی در دریای پهناور که موج آن را پوشانده و بر فراز آن موج ديگری است و بر فراز آن ابری تاریک است، تاریکی هایی است یکی بر فراز دیگری".

همانگونه که پیشتر توضیح داده شد، این ابرها موانعی هستند که بر روی یکدیگر قرار دارند که با جذب رنگ‌ ها در سطوح مختلف سبب تاریکی می‌ شوند.

پروفسور دوگا رائو با این گفته نتیجه می‌ گیرد که: "1400 سال پیش یک انسان عادی نمی ‌توانسته چنین پدیده‌ ای را با چنین جزئیاتی توصیف کند، بنابراین این اطلاعات باید از منبعی فرا زمینی سرچشمه گرفته باشد".

برگرفته از کتاب: قرآن و علوم نوبنیان

مؤلف: دکتر ذاکر نایک

مترجم: انس محمودی

با تصرف