2024 Nov 23

IslamQT.Com 

عـنوان    :       

بسم الله الرحمن الرحیم

اعجاز قرآن در زمین‌ شناسی : کوه های محکم و استوار

پدیده ‌ی چین‌ خوردگی، یک حقیقت تازه کشف شده‌ ی زمین‌ شناسی است. چین ‌خوردگی مسئول تشکیل انحنای کوه‌ ها می‌ شود. پوسته‌ ی زمین که ما بر آن زندگی می ‌کنیم، مانند یک صدف سخت است، درحالی که لایه‌ های زیرین گرم و روان و غیر قابل سکون هستند. همچنین روشن است که استحکام کوه‌ ها مرتبط با پدیده‌ ی چین‌ خوردگی است و این چین خوردگی ‌ها هستند که بستر ناهمواری‌ های تشکیل ‌دهنده ‌ی کوه‌ ها را فراهم می ‌کنند. زمین‌ شناسان می ‌گویند که شعاع زمین تقریبا 3750 مایل (6035km) است و پوسته ‌ای که ما بر آن زندگی می‌ کنیم بسیار کم قطر است و محدوده ‌ای بین 1 تا 30 مایل (48km) را تشکیل می ‌دهد. پوسته ‌ی زمین به علت کم‌ قطر بودن احتمال لرزش بسیار بالایی دارد. کوه‌ ها همانند میخ های خیمه عمل می ‌کنند و باعث استحکام و پایداری پوسته‌ ی زمین می ‌شوند. قرآن نیز دقیقاً چنین چیزی را در این آیه بیان می ‌کند: {أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا ﴿6﴾ وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا}[1] ترجمه: "آيا زمين را بستری قرار نداديم؟ (6) وکوهها را میخ های آن؟".

واژه‌ ی «اوتاد» جمع «وتد» به معنی میخ است - همانند میخ‌ هایی که برای محکم ‌کردن خیمه به کار می‌ رود - و بناهای عمیق چین خوردگی ‌های زمین ‌‌شناسی هستند. کتاب «زمین»[2] یکی از اساسی ‌ترین مراجع درسی زمین‌ شناسی به حساب می ‌آید که در بسیاری از دانشگاه ‌های سراسر جهان تدریس می ‌شود. یکی از نویسندگان این کتاب فرانک پرس[3] است که مدت 12 سال رییس آکادمی علوم ایالات متحده و مشاور علمی رییس جمهور اسبق آمریکا جیمی کارتر بوده است. او در این کتاب کوه را به شکل یک مثلث نشان داده است که ریشه‌ اش کاملاً در زمین رسوخ کرده است. طبق نظریه‌ ی دکتر پرس کوه ‌ها نقش مهمی را در استحکام بخشیدن به پوسته‌ ی زمین ایفا می ‌کنند. قرآن به روشنی عملکرد کوه ها را در جلوگیری از لرزش زمین بیان نموده: {وَجَعَلْنَا فِي الْأَرْضِ رَوَاسِيَ أَنْ تَمِيدَ بِهِمْ وَجَعَلْنَا فِيهَا فِجَاجًا سُبُلًا لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ}[4] ترجمه: " و در زمين، کوههای استواری قرار داديم، که مبادا آنها را بلرزاند و در آن راه هايی گشاده قرار داديم؛ باشد که آنان راه يابند".

همانگونه که مشاهده می‌کنید، توصیف قرآنی کاملاً با داده‌ های زمین ‌شناسی نوین هم‌ خوان است.

سطح زمین به صفحات سختی که دارای ضخامت تقریبی 100 کیلومتر هستند، تقسیم شده است. این صفحات بر روی قسمت نسبتاً گداخته‌ ای که سست کره[5] نامیده می ‌شود، شناور است. شکل‌ گیری کوه‌ ها در مرز این صفحات رخ می‌ دهد. ضخامت پوسته ‌ی زمین تا 5 کیلومتر پایین ‌تر از اقیانوس ‌ها، 35 کیلومتر پایین ‌تر از فلات قاره‌ ای و تقریبا 800 کیلومتر زیر محدوده‌ ی کوه‌ هاست. این ‌ها همان پایه ‌های نیرومندی هستند که کوه‌ ها بر روی آن قرار دارند. قرآن باز در مورد پایه ‌های نیرومند کوه‌ ها نیز در آیات زیر سخن می ‌گوید:

{وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا}[6] ترجمه: "و کوه ها را محکم و استوار قرار داد".

{وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ}[7] ترجمه: "و به کوه‌ ها نمی ‌نگرند که چگونه پا برجای شده ‌اند؟!".

{خَلَقَ السَّمَاوَاتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَاۖ وَأَلْقَىٰ فِي الْأَرْضِ رَوَاسِيَ أَنْ تَمِيدَ بِكُمْ وَبَثَّ فِيهَا مِنْ كُلِّ دَابَّةٍۚ وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَنْبَتْنَا فِيهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ}[8] ترجمه: "آسمان ها را بدون ستون هايی که آنها را ببينيد آفريده است و در زمين کوه های استواری را افکنده تا زمين شما را نلرزاند و در آن انواع جنبندگان را پخش و پراکنده نموده و از آسمان آبی نازل کرديم آنگاه در زمين هر گونه ای ارزشمند را رويانديم".

{وَأَلْقَىٰ فِي الْأَرْضِ رَوَاسِيَ أَنْ تَمِيدَ بِكُمْ وَأَنْهَارًا وَسُبُلًا لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ}[9] ترجمه: "و در زمین کوه های استوار و محکمی افکند  که مبادا شما را بلرزاند و نهرها و راهها پديد آورد، شايد هدايت شويد".

برگرفته از کتاب: قرآن و علوم نوبنیان

مؤلف: دکتر ذاکر نایک

مترجم: انس محمودی

با تصرف