تاریخ چاپ :

2024 Nov 21

IslamQT.Com 

لینک مشاهده :  

عـنوان    :       

آیا از لابلای این آیات، در باره ی غذایت اندیشه کرده ای؟

 

آیا از لابلای این آیات، در باره ی غذایت اندیشه کرده ای؟

الله عزوجل می فرمایند: ﴿ فلينظر الإنسان إلى طعامه ﴾ (انسان باید به غذایش بنگرد) که از کجا آمده است؟

 (که ما آب را فرو فرستادیم) از ابرهای بارانزا، سپس زمین، آن را در شکمش به شکل انبار هایی  که می توان آب را به مقدار لازم از آنها استخراج نمود، ذخیره کرد، یا آنها را به شکل رودخانه یا چشمه بر پشتش جاری ساخت. ﴿ أنا صببنا الماء صبا ﴾

حال در این آیه مبارکه تأمل کن: (آیا هیچ درباره آبی که می نوشید، اندیشیده اید؟* آیا شما آن را از ابر پایین می آورید یا ما آن را فرود می آوریم؟ ) ﴿ أفرأيتم الماء الذي تشربون * أأنتم أنزلتموه من المُزن أم نحن المُنزلون ﴾ ؛ سپس در منتی که خداوند بر تمام عالم بشریت نهاده دقت کن: اگر بخواهیم(همین الأن) (این آب شیرین و گوارا را) تلخ و شور می گردانیم، پس چرا نباید سپاسگذاری کنید؟ ﴿ لو نشاء جعلناه أجاجا  فلولا تشكرون ﴾.

جایی دیگر می فرماید:  (سپس زمین را شکافتیم) زیرا اگر سخت و سفت می بود قابل کشت نمی شد،﴿ ثم شققنا الأرض شقا ﴾. آیا به این نعمت توجه می کنید: ( آیا هیچ درباره ی آنچه کشت می کنید، اندیشیده اید؟ *آیا شما آن را می رویانید، یا ما می رویانیم؟* اگر بخواهیم (بلافاصله بعد از سبز و ستبر شدن) کشتزار را به گیاه خشک و پر پر شده ای تبدیل می کنیم، به گونه ای که شما از آن در شگفت بمانید.) که در این حالت، حسرت و ندامت بیشتری دامنگیرتان خواهد شد: ﴿ أفرأيتم ما تحرثون * أأنتم تزرعونه أم نحن الزارعون * لو نشاء لجعلناه ﴾﴿ حطاما فظلتم تفكهون ﴾

و می فرمایند: (در زمین دانه رویانیدیم) (فأنبتنا فیها حبّا)(: پس این تنها الله سبحانه وتعالی است که گیاهان را می رویاند، یعنی:  به عبارت دیگر می فرماید: (تنها ما می رویانیم نه کسی دیگر)

 ﴿ أأنتم تزرعونه أم نحن الزارعون ﴾

و همچنین در زمین ( انگور و گیاهان خوردنی*   و درختان زیتون و خرما*  و باغهای پردرخت و انبوه*  و میوه و چراگاه را برای استفاده و بهره مندی شما و چهارپایان شما رویاندیم) ﴿ وعنبا وقضبا * وزيتونا ونخلا * وحدائق غلبا * وفاكهة وأبا ﴾  

این فضل خداوند بر شماست که یک قطعه زمین را چنان خلق فرموده اند که انواع بسیار گوناگونی در آن سبز شود، همانگونه که خود در این آیه می فرمایند:  تعالى ﴿ وفي الأرض قطع متجاورات وجنات من أعناب وزرع ونخيل صنوان وغير صنوان يسقى بماء واحد ونفضّـل بعضها على بعض في الأكل إن في ذلك لآيات لقوم يعقلون ﴾( و در زمین قطعه زمین هایی در کنار هم قرار دارد، و تاکستانها و کشتزارها نخلستانها یک پایه و دوپایه در آن موجود است، که هر چند با یک نوع آب سیراب می گردند، امّا برخی را از لحاظ طعم بر برخی دیگر برتری می دهیم بیگمان در این نشانه هایی برای کسانی است، که عقل خویش را به کار می گیرند. )

خداوند این انواع گوناگون گیاهان را برای استفاده و بهره گیری انسانها و حیوانات، در زمین می رویاند.

پاک است آن خدایی که گیاهان را چنان آفریده که با یک آب ، این همه انواع مختلف از میوه و محصول متنوع می دهند. یکی شیرین، دیگری ترش، یکی تلخ ، یکی مفید و یکی مضر  است .....

پاک است آن ذاتی که چنین صناعت و خلقتی دارد.

حال سؤال این است که :آیا  شده، روزی وقتی بر سفره ی غذایت نشسته ای، در باره ی این آیات سوره ی عبس فکر کنی تا ببینی غذایت چگونه به وجود آمده است؟

(وقتی این کار را کردی) سپس چه شد؟

خداوند دست چند مخلوق را مسخر فرموده، تا غذا با این شکل زیبا به دستت رسیده است؟

مثلاً در این نانی که همه ی مردم به ان نیازمندند، بیندیش، در مغازه دانه ای بود، سپس کشاورز ان را از فروشنده ی بذر خریداری کرده، بعد از شخم زدن زمین آن را در زمین پاشید، سپس از انواع کود ها ی مورد نیاز استفاده نمود، بعد ؛ آن را ابیاری کرده، تا خوب رشد کرده بزرگ شده است، سپس آن را درو، و کاه را از دانه جدا نموده ، و بعد همه ی آن را جمع کرده و به فروش رسانده است، بعد آسیاب شده و نانوا، آن را خریده و بعد دوباره نانوا آن را خمیر کرده و سپس در آتش پخته است، و آنگاه به این شکل هایی که می بینید در آمده است.

و تو آن را به را حتی از نانوا خریده و به خانه آوردی، و روی سفره غذا  گذاشتی و نوش جان کردی!

مثال دیگری بزنیم، همین گوشتی که روزانه می خوری، فکر کن که آن حیوان کوچولو از شیر مادرش خورده، بعد از گیاهان زمین تغذیه کرده، سپس ذبح  وتکه تکه شده و اکنون پیش توآمده است.

آیا در آنچه خورده ای تفکر کرده ای؟

که در کجا می زیسته؟ و چه چیزی از آن به جا مانده است؟

 باقیمانده ی جسد حیوانات و پرندگان به زمین باز می گردد و دوباره به شکل  کود و غذا توسط  گیاهان مصرف می شود، و دوباره به غذایی گوارا برای نوع بشر تبدیل می شود.

شیر نیز همینطور، که نوشیدنی است بس گوارا و خالص  که (به دست لایزال الهی)از بین خون و چرک برای مردم بیرون آورده می شود،

حال در مثلی که رسول خدا صلی الله علیه وسلم برای دنیا زده اند، تأمل کن:

حضرت ، علیه الصلاة و السلام فرموده اند: (إن مطعم بن آدم ضُرب للدنيا مثلا بما خرج من بن آدم ، وإن قزحه وملحه ، فانظر ما يصير إليه . رواه أحمد وغيره .)

در حدیث بالا، دنیا به  غذایی تشبیه شده که انسان  آن را می خورد، و دفع می کند، ببینید که عاقبت آن چه می شود؟ دنیا نیز با این کاخ ها و قصرها و زیبایی هایش، سرانجامی مانند غذای ابن آدم دارد، و در نهایت از بین خواهد رفت.

IslamQT.Com

اسلام – قرآن و تفسیر

==============

ترجمه: عبیدالله

برگرفته شده از سخنان: عبدالرحمن بن عبدالله السحیم