2024 Nov 21

IslamQT.Com 

عـنوان    :       

سـؤال وجـواب در قرآن كريم (241-270)

س 241-  معنای (حتى يلج الجمل في سم الخياط) در آیه ی کریمه ی زیر چیست؟

" إِنَّ الَّذِينَ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا وَاسْتَكْبَرُواْ عَنْهَا لاَ تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوَابُ السَّمَاء وَلاَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّى يَلِجَ الْجَمَلُ فِي سَمِّ الْخِيَاطِ وَكَذَلِكَ نَجْزِي الْمُجْرِمِينَ "{40}الأعراف.

جـ - امکان ندارد که کفار وارد بهشت شوند مگر وقتي‌ كه‌ شتر در سوراخ‌ سوزن‌ درآيد، و این امر مستحیل است. لذا خداوند با ذکر این مثال، ورود کفار به بهشت را مستحیل می گرداند.

س 242- بستر و لحاف اهل جهنم چگونه است؟

جـ : بسترشان: جهنم. و لحافشان : آتش‌هايي‌ است‌ كه‌ آنان‌ را همانند روانداز مي‌پوشاند.

" لهُم مِّن جَهَنَّمَ مِهَادٌ وَمِن فَوْقِهِمْ غَوَاشٍ وَكَذَلِكَ نَجْزِي الظَّالِمِينَ "{41}الأعراف.

س 243- آیه ی کریمه ی زیر را تفسیر کنید.

" وَبَيْنَهُمَا حِجَابٌ وَعَلَى الأَعْرَافِ رِجَالٌ يَعْرِفُونَ كُلاًّ بِسِيمَاهُمْ وَنَادَوْاْ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَن سَلاَمٌ عَلَيْكُمْ لَمْ يَدْخُلُوهَا وَهُمْ يَطْمَعُونَ "{46}الأعراف.

جـ - بین اصحاب بهشت و اصحاب جهنم  حایل و مانعی بس عظیم است، که به آن اعراف گفته می شود، و بر این منطقه (اعراف) مردانی هستند، که اهل بهشت و اهل جهنم را با علامتهایشان می شناسند، مانند سفیدی چهره ی اهل بهشت، و سیاهی چهره ی جهنمیان. این افراد که در اعراف هستند، کسانی هستند، که حسنات و سیئات شان با هم مساوی است، امیدوار به رحمت خداوند هستند، که وارد بهشت گردنند.

س 244- خداوند چه چیزی بر اهل جهنم حرام گردانیده است؟

جـ - خداوند غذا و آب را بر اهل جهنم حرام گردانیده است.( در مقابل آب،  به آنها خونابه و آب چرکین، و در مقابل غذا، زقوم داده می شود).

" وَنَادَى أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُواْ عَلَيْنَا مِنَ الْمَاء أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِينَ "{50}الأعراف .

س245- آیه ی کریمه ی پایین را تفسیر کنید.

" ادْعُواْ رَبَّكُمْ تَضَرُّعاً وَخُفْيَةً إِنَّهُ لاَ يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ "{55}الأعراف.

جـ - پروردگارتان به حالت زاری و سری فرا بخوانید، قطعاً خداوند تجاوز کنندگان در دعا، که با فریاد و صدای بلند او را فرا مي خوانند، دوست نمی دارد.

س 246- تشبیه موجود در آیه ی کریمه را بیان کنید.

" وَهُوَ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ بُشْراً بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ حَتَّى إِذَا أَقَلَّتْ سَحَاباً ثِقَالاً سُقْنَاهُ لِبَلَدٍ مَّيِّتٍ فَأَنزَلْنَا بِهِ الْمَاء فَأَخْرَجْنَا بِهِ مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ كَذَلِكَ نُخْرِجُ الْموْتَى لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ "{57}الأعراف.

جـ -  همان گونه که خداوند زمین مرده را با نزول باران و رویش گیاهان و ثمر درختان زنده می کند، مردگان را نیز از قبرهایشان  بعد از نابودی شان زنده می کند. همان طور که با نزول باران از زمین مرده گیاهان و نباتات خارج می شوند.

س 247- تشبیه موجود در این آیه ی کریمه را ذکر کنید.

" وَالْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَالَّذِي خَبُثَ لاَ يَخْرُجُ إِلاَّ نَكِداً كَذَلِكَ نُصَرِّفُ الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَشْكُرُونَ "{58}الأعراف.

جـ - زمین‌ پاك، وقتی باران بر آن ببارد، گياهش‌ به ‌اذن‌ پروردگار به نیکوترین و کاملترین وجه بیرون می آید، اینچین مؤمن وقتی آیاتی بر او نازل می شود، از آن نفع می گیرد. و حیات صالحه برای وي به ثمر می رساند.

و اما آن زمین ناپاک یا شوره زار جزء گیاه اندکی، بیشتر نمی روید، و نفعی در آن نیست، و در این زمین گیاه مناسب و مفید رویش نمی کند، و کافران نیز اینچنین هستند، آیات خداوند به آنها نفعی نمی رساند.

در این تمثیل خداوند قلب‌ پندپذير مؤمن‌ را به‌ زمين‌ پاكيزه‌ و قلب‌ فاسق‌  و پندگريز را به‌ زمين‌ شوره زار تشبيه‌ كرده‌ است‌.

س 248- بوسیله ی چه چیزی قوم نوح هلاک گشتند؟

جـ - با غرق شدن.

" فَكَذَّبُوهُ فَأَنجَيْنَاهُ وَالَّذِينَ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ وَأَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا إِنَّهُمْ كَانُواْ قَوْماً عَمِينَ " {64}الأعراف.

س249- پیامبر قوم عاد چه کسی بود؟

جـ - هود علیه السلام.

" وَإِلَى عَادٍ أَخَاهُمْ هُوداً قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَـهٍ غَيْرُهُ أَفَلاَ تَتَّقُونَ "{65}الأعراف.

س 250-  صفات جسمانی قوم عاد به چه چیزی متمیز است؟

جـ - در اجسامشان قوت و تنومندي بود.

" أَوَعَجِبْتُمْ أَن جَاءكُمْ ذِكْرٌ مِّن رَّبِّكُمْ عَلَى رَجُلٍ مِّنكُمْ لِيُنذِرَكُمْ وَاذكُرُواْ إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَاء مِن بَعْدِ قَوْمِ نُوحٍ وَزَادَكُمْ فِي الْخَلْقِ بَسْطَةً فَاذْكُرُواْ آلاء اللّهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ "{69}الأعراف.

س 251 – پیامبر قوم ثمود چه کسی بود؟ و معجزه اش برای قومش چه بود؟

جـ - صالح علیه السلام- شتر عظیمی را از دل سنگ بیرون آورد.

" وَإِلَى ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحاً قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَـهٍ غَيْرُهُ قَدْ جَاءتْكُم بَيِّنَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ هَـذِهِ نَاقَةُ اللّهِ لَكُمْ آيَةً فَذَرُوهَا تَأْكُلْ فِي أَرْضِ اللّهِ وَلاَ تَمَسُّوهَا بِسُوَءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ " {73}الأعراف.

س 252 -  قوم نبی الله صالح علیه السلام به چه چیزی متمیز بود؟

جـ - از كوه‌ها براي‌ خود خانه‌هايي ‌می تراشيديد.

" وَاذْكُرُواْ إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَاء مِن بَعْدِ عَادٍ وَبَوَّأَكُمْ فِي الأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُوراً وَتَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُيُوتاً فَاذْكُرُواْ آلاء اللّهِ وَلاَ تَعْثَوْا فِي الأَرْضِ مُفْسِدِينَ "{74}الأعراف.

س 253-  قوم ثمود به چه چیزی هلاک شدند؟ و سبب هلاکتشان چه بود؟

جـ - هلاکتشان بوسیله رجفه بود، رجفه‌: يعني‌ زلزله‌ ی بسیار سخت و سهمگین. برای اینکه شتر صالح علیه السلام را کشتند.

فَعَقَرُواْ النَّاقَةَ وَعَتَوْاْ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ وَقَالُواْ يَا صَالِحُ ائْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الْمُرْسَلِينَ{77} فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُواْ فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ{78}الأعراف.

س 254 -  قوم پیامبر لوط علیه السلام چه فعل شنیعی انجام می دادند؟

جـ - به‌جاي‌ زنان‌ با مردان‌ در می آمیختند، و لواط انجام می دادند. و این عمل فاحشه (لواط) نخستین بار، قوم لوط آن را بوجود آوردند، هيچ‌ كس‌ از جهانيان‌ در آن‌ بر ایشان پيشی نگرفته بودند.

 وَلُوطاً إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَكُم بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِّن الْعَالَمِينَ{80} إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَةً مِّن دُونِ النِّسَاء بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ{81}الأعراف.

س 255- آیا خداوند همه ی خانواده ی لوط را نجات داد؟

جـ - بله، مگر همسرش که خداوند او را هلاک کرد.

" فَأَنجَيْنَاهُ وَأَهْلَهُ إِلاَّ امْرَأَتَهُ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ "{83}الأعراف.

س 256- بوسیله ی چه چیزی قوم لوط هلاک شدند؟

جـ - خداوند می فرماید (بر سر آنان‌ بارشي‌ بارانيديم)، و آن باران سجیل (گل سنگ شده) بود.

" وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِم مَّطَراً فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُجْرِمِينَ "{84}الأعراف.

س 257- پیامبر اهل مدین چه کسی بود؟

جـ - شعیب علیه السلام.

وَإِلَى مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْباً... {85} الأعراف .

س 258- اهل مدین چه فعل منکری انجام می دادند؟

جـ -  کم کردن در کیل و ترازو.

وَإِلَى مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْباً قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَـهٍ غَيْرُهُ قَدْ جَاءتْكُم بَيِّنَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ فَأَوْفُواْ الْكَيْلَ وَالْمِيزَانَ وَلاَ تَبْخَسُواْ النَّاسَ أَشْيَاءهُمْ وَلاَ تُفْسِدُواْ فِي الأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاَحِهَا ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ{85}الأعراف.

س 259 – قوم شعيب عليه السلام چگونه هلاک شدند؟

جـ - هلاکتشان بوسیله رجفه بود، رجفه‌: يعني‌ زلزله‌ ی بسیار شدید.

فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُواْ فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ{91}الأعراف .

س 260 – سنت خداوندی در ارسال رسل برای شهرها تا اینکه ایمان بیاورند، چگونه بود؟

جـ - در هيچ‌ شهري، پيامبري از پيامبران‌ را نفرستاديم، که مردم را عبادت خدا فرا می خواند، و ایشان از شرکیات نهی می کرد، پس مردم‌ آن ‌شهر او را تکذیب کردند، ما نیز ایشان را به‌ بأساء» يعني‌: سختي‌ و فقر «و ضراء» يعني‌: رنج‌ و مرض‌ مبتلا کردیم، و بدن هایشان به بیماری و امراض و در اموالشان به فقر و نیازمندی گرفتار ساختیم، به این امید که به سوی الله توبه کنند، و به حق باز گردنند.

سپس به‌جاي‌ بدي اي‌ كه‌ به‌ آنان‌ از بلاها و محنت‌ها رسانيده‌ بوديم‌؛ نيكي‌ قرار داديم، پس در بدنشان عافیت، و در اموالشان خيرو فراواني‌‌ و گشايش‌ قرار گرفتند، و  به آنها مهلت داده شد، به امید اینکه شکر نعمت کنند، ولی به ایشان فایده ی نرساند، و خود را از آن باز نداشتند، و گفتند: این عادت روزگار در مورد انسانهاست، روزی خیر است و روزی شر.

 و این همان‌ رخدادي‌ است‌ كه‌ قبل‌ از ما بر پدران‌ و نياكانمان‌ نيز همانند آن‌ گذشته‌ است‌. سپس‌ آنان‌ را بناگاه‌ گرفتار عذاب کردیم، در حالی که در امنیت بودند، و هیچ احساسی از نزول عذاب بر ایشان خطور نمی کرد.

" وَمَا أَرْسَلْنَا فِي قَرْيَةٍ مِّن نَّبِيٍّ إِلاَّ أَخَذْنَا أَهْلَهَا بِالْبَأْسَاء وَالضَّرَّاء لَعَلَّهُمْ يَضَّرَّعُونَ{94} ثُمَّ بَدَّلْنَا مَكَانَ السَّيِّئَةِ الْحَسَنَةَ حَتَّى عَفَواْ وَّقَالُواْ قَدْ مَسَّ آبَاءنَا الضَّرَّاء وَالسَّرَّاء فَأَخَذْنَاهُم بَغْتَةً وَهُمْ لاَ يَشْعُرُونَ "{95}الأعراف .

س 261- آیه ی کریمه زیر را تفسیر کنید؟

" أَوَلَمْ يَهْدِ لِلَّذِينَ يَرِثُونَ الأَرْضَ مِن بَعْدِ أَهْلِهَا أَن لَّوْ نَشَاء أَصَبْنَاهُم بِذُنُوبِهِمْ وَنَطْبَعُ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لاَ يَسْمَعُونَ "{100}الأعراف.

جـ - آيا براي‌ كساني پس‌ از هلاك‌ ساكنان‌ قبلی بسبب معاصی شان،‌ در زمین سکونت کردند، و به سیرت ایشان حرکت نمودند، روشن‌ نشده‌ است‌ كه‌ اگر می خواستيم‌ آنان‌ را به‌ كيفر گناهانشان‌ مي‌رسانديم و نابودشان ‌مي‌كرديم، همان‌ گونه‌ كه‌ ساكنان‌ قبلي‌ آن‌ سرزمين‌ را نابود كرديم‌؟ و بر دلهايشان‌ مهر‌ مي‌نهيم‌، پس دیگر حق در قلبشان وارد نمی شود، و موعظه و تذکیری نمی پذیرند.

س 262- موسی علیه السلام در بدایت دعوت خویش برای فرعون چه نشانه های آشکاری خداوند به موسی عطا کرد؟

جـ - تبدیل شدن عصا به اژدها، درخشنده شدن دست به گونه که نور ازآن ساطع می گشت.

فَأَلْقَى عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُّبِينٌ{107} وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاء لِلنَّاظِرِينَ{108}الأعراف.

س 263 -  معنای کلمه ی ( السنین) در آیه ی کریمه چیست؟

" وَلَقَدْ أَخَذْنَا آلَ فِرْعَونَ بِالسِّنِينَ وَنَقْصٍ مِّن الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ "{130}الأعراف.

جـ - قحطی و خشکسالی

س 265 - آیه ی کریمه زیرا تفسیر کنید.

" فَإِذَا جَاءتْهُمُ الْحَسَنَةُ قَالُواْ لَنَا هَـذِهِ وَإِن تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ يَطَّيَّرُواْ بِمُوسَى وَمَن مَّعَهُ أَلا إِنَّمَا طَائِرُهُمْ عِندَ اللّهُ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ "{131}الأعراف.

جـ - پس‌ هنگامي‌ كه‌ به فرعون و قومش گشايش‌ و فراواني‌ نعمت‌ روی می آورد، مي‌گفتند: این به خاطر مستحق بودنمان هست؛ يعني‌: اين‌ نعمتها را بر اساس‌ لياقت‌ و استحقاق‌ خودمان‌ به‌ دست‌ آورده‌ايم‌. و اگر به‌ آنان‌ خشكسالي‌ و قحطي‌ می رسید، فال‌ بد مي‌زدند، مي‌گفتند: اين‌ به‌ خاطر موسي‌ و همراهان‌ اوست، و همه‌ از شومي‌ آنهاست‌! آگاه‌ باشيد آنچه که از خشکسالی و قحطي‌‌ كه‌ به‌ آنان ‌مي‌رسد، همه‌ از قضاء و قدر خداوند، و به خاطر گناهان و کفر خودشان است، و لکن بیشتر قوم فرعون به خاطر جهالت و فرو رفتن در گمراهی آن را نمی دانستند.

س 266- هنگامی که قوم فرعون دعوت موسی را رد کردند، خداوند چه آیات آشکاری را برای ایشان فرستاد؟ آیا بعد از آن به دعوت موسی ایمان آوردند؟

جـ - خداوند می فرماید: ما بر ایشان طوفان سخت فرستادیم که زراعت و ثمره های آنها را نابود ساخت، و ملخ را فرستادیم تا کشت زارشان  را بخورد، و شپش را فرستادیم، تا ثمرات را فاسد کند، و حیوانات و نباتات را از بین ببرد. و قورباغه را فرستادیم، پس ظرف ها و غذاها و رختخواب شان از آن پر شد. و همچنین بر ایشان خون فرستادیم، بگونه ی که رودخانه ها و چاه ها را در بر گرفت، و آبی برای آشامیدن پیدا نمی شد. و این نشانه ها از آیات خداوند است، که هیچ کس غیر از او بر انجام آن قادر نیست، این آیات را بعضی جدا از بعضی دیگر بود. با این وجود قوم فرعون باز خویشتن را بالا دانسته، از ايمان آوردن‌ به‌ خداوند متعال‌ تكبر ورزيدند، و قوم مجرمی بودند که معاصی و نواهی و فسق و فجور را انجام می دادند.

" فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الطُّوفَانَ وَالْجَرَادَ وَالْقُمَّلَ وَالضَّفَادِعَ وَالدَّمَ آيَاتٍ مُّفَصَّلاَتٍ فَاسْتَكْبَرُواْ وَكَانُواْ قَوْماً مُّجْرِمِينَ "{133}الأعراف.

س 267 – فضل خداوند بر بنی اسرائیل پس از اینکه آنها  را از فرعون و قومش با غرق در دریا رهایی بخشید؛ را ذکر کنید؟

جـ - خداوند متعال قوم بنی اسرائیل که قبلاً برای خدمتگذاری ذلیل شده بودند، مشارق‌ و مغارب‌ سرزميني‌(بلاد شام) را كه‌ در آن‌ با اخراج زراعت و ثمر درختان و رودخانه ها بركت‌ نهاده، به آنها عطا کرد. و وعده‌ نيك‌ پروردگارت‌ (ای رسول) با تمکن یافتن بني‌اسرائيل‌ در زمین تحقق‌ يافت، و آن هم به خاطر صبرشان در مقابل اذیت فرعون و قومش بود.

و خداوند فرعون و قومش را با آنچه از قصرها و خانه ها و مزارع و غیره برای خویش ساخته بودند، نابود و هلاک ساخت.

" وَأَوْرَثْنَا الْقَوْمَ الَّذِينَ كَانُواْ يُسْتَضْعَفُونَ مَشَارِقَ الأَرْضِ وَمَغَارِبَهَا الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ الْحُسْنَى عَلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ بِمَا صَبَرُواْ وَدَمَّرْنَا مَا كَانَ يَصْنَعُ فِرْعَوْنُ وَقَوْمُهُ وَمَا كَانُواْ يَعْرِشُونَ "{137}الأعراف.

 س 268 – چرا موسی علیه السلام قومش را به جهل و نادانی وصف کرده است؟

جـ - بعد نجات بنی اسرائیل و غرق شدن فرعون و قومش در دریا، آنها از کنار قومی گذشتند که عبادت بتها می کردند، بنی اسرائیل گفتند: ای موسی بتی برایمان قرار بده تا او را بپرستیم و اله خویش بگیریم؛ همان گونه که این قوم بتها را می پرستند. موسی به آنها گفت: به راستی شما در مقابل عظمت خداوند قومی نادان و جاهل هستید، و نمی دانید که عبادت جزء برای الله، کسی دیگر را شایسته نیست.

وَجَاوَزْنَا بِبَنِي إِسْرَائِيلَ الْبَحْرَ فَأَتَوْاْ عَلَى قَوْمٍ يَعْكُفُونَ عَلَى أَصْنَامٍ لَّهُمْ قَالُواْ يَا مُوسَى اجْعَل لَّنَا إِلَـهاً كَمَا لَهُمْ آلِهَةٌ قَالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ{138}الأعراف.

س 269- خداوند چند شب موسی علیه السلام را برای مناجاتش وعده داده است؟ چرا با ده شب دیگر تمام کرد؟

جـ - سی شب و آن را با ده شب دیگر به پایان رساند تا آن‌كه‌ ميعاد پروردگارش‌ در چهل‌ شب‌ به‌ سر آمد.

موسی علیه السلام سی روز (ذوالقعده) را روزه گرفت، هنگامی که تمام کرد، بوی بد دهان خویش را ناپسند دانست، ومسواک زد. ملائکه به او گفتند: از دهان تو بوی مسک به مشام ما می رسید، ولی تو آن را با مسواک زدن فاسد کردی پس خداوند ده شب دیگر به آن افزود تا موسی با بوی دهان روزه دار با خدا سخن گوید؛ و فرمود (و أتممناها بعشر). بدینگونه موسی علیه السلام تمام‌ ماه‌ ذي‌القعده‌ و ده‌ روز از ماه‌ ذي‌الحجه‌ در میقات پروردگارش به سر برد.

وَوَاعَدْنَا مُوسَى ثَلاَثِينَ لَيْلَةً وَأَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِيقَاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً وَقَالَ مُوسَى لأَخِيهِ هَارُونَ اخْلُفْنِي فِي قَوْمِي وَأَصْلِحْ وَلاَ تَتَّبِعْ سَبِيلَ الْمُفْسِدِينَ{142}الأعراف.

س 270 – موسی علیه السلام بعد از اینکه پروردگارش به کوه تجلی کرد و آن را ریز ریز ساخت، از چه چیزی توبه کرد؟

جـ - از گفتن سخن ( رب أرني أنظر إليك) . (پرورگارا! مرا به‌ خويش‌ بينا كن‌ تا به‌سوي‌ تو بنگرم).

وَلَمَّا جَاء مُوسَى لِمِيقَاتِنَا وَكَلَّمَهُ رَبُّهُ قَالَ رَبِّ أَرِنِي أَنظُرْ إِلَيْكَ قَالَ لَن تَرَانِي وَلَـكِنِ انظُرْ إِلَى الْجَبَلِ فَإِنِ اسْتَقَرَّ مَكَانَهُ فَسَوْفَ تَرَانِي فَلَمَّا تَجَلَّى رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَكّاً وَخَرَّ موسَى صَعِقاً فَلَمَّا أَفَاقَ قَالَ سُبْحَانَكَ تُبْتُ إِلَيْكَ وَأَنَاْ أَوَّلُ الْمُؤْمِنِينَ{143}الأعراف.

IslamQT.Com

اسلام – قرأن و تفسیر

===========

ترجمه وتحقیق: أبو أنس