2024 Nov 23

IslamQT.Com 

عـنوان    :       

سؤال و جواب در قرآن کریم(61-90)

س61-آیه ای را که دلالت می کند بر اینکه الله تعالی حضرت عیسی علیه السلام را به آسمان برده است ذکر کنید؟

ج- آیه این است:

 إِذْ قَالَ اللّهُ يَا عِيسَى إِنِّي مُتَوَفِّيكَ وَرَافِعُكَ إِلَيَّ وَمُطَهِّرُكَ مِنَ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَجَاعِلُ الَّذِينَ اتَّبَعُوكَ فَوْقَ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ ثُمَّ إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأَحْكُمُ بَيْنَكُمْ فِيمَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ{55}:([ياد كن] هنگامى را كه خدا گفت اى عيسى من تو را برگرفته و به سوى خويش بالا مى‏برم و تو را از [آلايش] كسانى كه كفر ورزيده‏اند پاك مى‏گردانم و تا روز رستاخيز كسانى را كه از تو پيروى كرده‏اند فوق كسانى كه كافر شده‏اند قرار خواهم داد آنگاه فرجام شما به سوى من است پس در آنچه بر سر آن اختلاف مى‏كرديد ميان شما داورى خواهم كرد) آل عمران.

س62- خداوند تبارک و تعالی به طور خلاصه معجزه ی خلقت سیدنا عیسی علیه السلام را در یک آیه بیان فرموده است، آن آیه را با توضیح ذکر کن.

ج- آیه در ذیل می آید:

إِنَّ مَثَلَ عِيسَى عِندَ اللّهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِن تُرَابٍ ثِمَّ قَالَ لَهُ كُن فَيَكُونُ{59}(در واقع م ثل عيسى نزد خدا همچون م ثل [خلقت] آدم است [كه] او را از خاك آفريد سپس بدو گفت باش پس وجود يافت)آل عمران.

بدون شک مثال عیسی علیه السلام  و کار شگفت انگیز خلقت ایشان  نزد خداوند مانند خلق حضرت آدم علیه السلام  است (وبرای الله بسیار آسان بوده و اصلاً کاری ندارد)، که بدون پدر و مادر آفریده شد، این تشبیه یک چیز شگفت به امری شگفت تر است( تشبیه غریب به اغرب) تا دشمن را بهتر مجاب کند و در جان آدمی رسوخ بیشتر پیدا نماید، (الله او را از خاک آفرید و بعد به او فرمود) تبدیل به انسان شو، پس او به وجود آمد عیسی علیه السلام  هم ،چنین بود که الله دستور داد که بدون پدر به وجود آید.

س63-آیه مباهله در قرآن را بگویید؟  مباهله چیست و داستان آن چگونه بوده است؟

ج- آیه مباهله را در زیر آورده ایم:

فَمَنْ حَآجَّكَ فِيهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْاْ نَدْعُ أَبْنَاءنَا وَأَبْنَاءكُمْ وَنِسَاءنَا وَنِسَاءكُمْ وَأَنفُسَنَا وأَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَةَ اللّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ{61}(پس هر كه در اين [باره] پس از دانشى كه تو را [حاصل] آمده با تو محاجه كند بگو بياييد پسرانمان و پسرانتان و زنانمان و زنانتان و ما خويشان نزديك و شما خويشان نزديك خود را فرا خوانيم سپس مباهله كنيم و لعنت‏خدا را بر دروغگويان قرار دهيم)آل عمران

- اما مباهله عبارت از تضرع و زاری در دعاست ( که  فرمود: و لعنت‏خدا را بر دروغگويان قرار دهيم یعنی بیایید:  بگوییم بار الها! کسی را که (از ما دو دسته یعنی محمد پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم و هیئت اهل نجران از  علمای نصاری) درباره عیسی دروغ می گوییم ، لعنت و به نفرین خود گرفتار فرما، پیامبر صلی الله علیه وسلم هیئت نجرانی را به خاطر جدلی که در باره عیسی علیه السلام با وی داشتند به این کار دعوت فرموده بودند، اما آنان در جواب گفتند: باید باهم مشورت کنیم و سپس (برای اعلام تصمیم خود) پیش تو بیاییم.  سپس فردی که در بین آنان صاحب نظر و دانشمند بود به ایشان  گفت: خوب فهمیدید که او پیامبر است و هیچ قومی با پیامبری مباهله نکرده اند مگر اینکه برباد شده و نابود گشته اند،آنها با آن مرد خداحافظی کردند و خواستند بروند، بعد خدمت رسول الله صلی الله علیه وسلم آمدند ، در حالی که حسن و حسین و فاطمه و علی  رضی الله عنهم با حضرت بیرون تشریف آورده بودند،  سپس پیامبر صلی الله علیه وسلم به آنان فرمود: وقتی من (در مباهله) دعا کردم، شما آمین بگویید،  آن مسیحیان از مباهله سرباز زدند و با جناب رسول خدا صلی الله علیه وسلم بر دادن جزیه به توافق رسیدند. (رواه أبو نُعيم) از ابن عباس رضی الله عنهما نیز روایت شده است که فرمود : (لو خرج الذين يباهلون لرجعوا لا يجدون مالا ولا أهلا ، وروي: لو خرجوا لاحترقوا.) (اگر برای مباهله با حضرت رسول صلی الله علیه وسلم بیرون می آمدند، وقتی به وطن خود بر می گشتند، نه ثروت خود را می یافتند و نه خانواده هایشان را(همه نابود می گشتند) در روایتی دیگر چنین فرموده: اگر بیرون می آمدند، همه آتش می گرفتند.)

س64- یهودیان ادّعا می کنند که ابراهیم علیه السلام یهودی بوده، نصاری (مسیحیان) نیز چنین می پندارند که آنحضرت علیه السلام ، نصرانی بوده است. قرآن چه جوابی به این دو فرقه داده؟ توضیح بدهید.

ج- قرآن کریم چنین جواب داده و فرموده است:

 يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تُحَآجُّونَ فِي إِبْرَاهِيمَ وَمَا أُنزِلَتِ التَّورَاةُ وَالإنجِيلُ إِلاَّ مِن بَعْدِهِ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ{65}هَاأَنتُمْ هَؤُلاء حَاجَجْتُمْ فِيمَا لَكُم بِهِ عِلمٌ فَلِمَ تُحَآجُّونَ فِيمَا لَيْسَ لَكُم بِهِ عِلْمٌ وَاللّهُ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ{66} مَا كَانَ إِبْرَاهِيمُ يَهُودِيّاً وَلاَ نَصْرَانِيّاً وَلَكِن كَانَ حَنِيفاً مُّسْلِماً وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ{67} إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْرَاهِيمَ لَلَّذِينَ اتَّبَعُوهُ وَهَـذَا النَّبِيُّ وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَاللّهُ وَلِيُّ الْمُؤْمِنِينَ{68}(}(اى اهل كتاب چرا در باره ابراهيم محاجه مى‏كنيد با آنكه تورات و انجيل بعد از او نازل شده است آيا تعقل نمى‏كنيد (65) هان شما [اهل كتاب] همانان هستيد كه در باره آنچه نسبت به آن دانشى داشتيد محاجه كرديد پس چرا در مورد چيزى كه بدان دانشى نداريد محاجه مى‏كنيد با آنكه خدا مى‏داند و شما نمى‏دانيد(66)  ابراهيم نه يهودى بود و نه نصرانى بلكه حق گرايى فرمانبردار بود و از مشركان نبود (67) در حقيقت نزديكترين مردم به ابراهيم همان كسانى هستند كه او را پيروى كرده‏اند و [نيز] اين پيامبر و كسانى كه [به آيين او] ايمان آورده‏اند و خدا سرور مؤمنان است (68) )آل عمران.

 و این آیه به خاطر ادعای یهود گه گفتند ابراهیم یهودی بوده، و نصاری که گفتند او نصرانی بوده است، فرمود: ای اهل کتاب چرا در باره ی ابراهیم جدل می کنید؟ و به زعم خود او را پیرو دین خود می دانید در حالی که  تورات و انجیل قرن ها بعد از ابراهیم علیه السلام نازل گردیده است، و بعد از تورات و انجیل بود که یهودیت و مسیحیت به وجود آمدند، آیا بطلان گفته ی خود را نمی فهمید؟ درست است که شما درباره ی موسی و عیسی علیهما لسلام دانشی داشتید و مجادله کردید و به زعم خود ، خودتان را پیرو آنان دانستید ، حال چگونه درباره چیزی مانند دین ابراهیم  جدال می نمایید که علمی نسبت به آن ندارید؟  وضعیت او را خدا می داند نه شما،. خداوند در مبرا بودن ابراهیم علیه السلام از این ادّعای آنان فرمودند:« ما كان إبراهيم يهودياً ولا نصرانياً ولكن كان حنيفاً »«ابراهیم نه یهودی بود و نه مسیحی بلکه، حق گرای فرمانبرداری بود » که از تمام دینها رویگردان بود، و به سوی دین راست و تسلیم امر خداوند و موحد بود و نه جزو مشرکان ، نزدیکترین انسان ها به ابراهیم پیروان هم عصر او، و این نبی خدا (محمد رسول الله) (به دلیل موافق بودن اکثر شریعت او با ابراهیم)، و مؤمنان امت محمّد هستند، این آنان هستند که می توانند بگویند که ما بر دین اوییم نه شما و خداوند یار و سرور و یاور مؤمنان یعنی نصرت دهند ه و حافظ آنها است.

س65- این آیه درباره چه کسانی نازل شده است؟

وَدَّت طَّآئِفَةٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يُضِلُّونَكُمْ وَمَا يُضِلُّونَ إِلاَّ أَنفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ{69}(گروهى از اهل كتاب آرزو مى‏كنند كاش شما را گمراه مى‏كردند در صورتى كه جز خودشان [كسى] را گمراه نمى‏كنند و نمى‏فهمند)آل عمران

ج- درباره ی دعوت یهودیان از حضرات معاذ، حذیفه و عمار رضی الله عنهم به سوی دین خود بود : (گروهى از اهل كتاب آرزو مى‏كنند كاش شما را گمراه مى‏كردند) زیرا گناه گمراه کردن خود و دیگران بر گردنشان است، و مؤمنان نیز در این کار از آنان پیروی نخواهند نمود. امّا این را درک نمی کنند. 

س66-  این آیه در باره چه کسی نازل شده است؟

وَمِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مَنْ إِن تَأْمَنْهُ بِقِنطَارٍ يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ وَمِنْهُم مَّنْ إِن تَأْمَنْهُ بِدِينَارٍ لاَّ يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ إِلاَّ مَا دُمْتَ عَلَيْهِ قَآئِماً ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُواْ لَيْسَ عَلَيْنَا فِي الأُمِّيِّينَ سَبِيلٌ وَيَقُولُونَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ وَهُمْ يَعْلَمُونَ{75}(از اهل كتاب كسى است كه اگر او را بر مال فراوانى امين شمرى آن را به تو برگرداند و از آنان كسى است كه اگر او را بر دينارى امين شمرى آن را به تو نمى‏پردازد مگر آنكه دايما بر [سر] وى به پا ايستى اين بدان سبب است كه آنان [به پندار خود] گفتند در مورد كسانى كه كتاب آسمانى ندارند بر زيان ما راهى نيست و بر خدا دروغ مى‏بندند با اينكه خودشان [هم] مى‏دانند)آل عمران.

ج- درباره ی عبدالله بن سلام نازل شده که وقتی (قبل از اسلام آوردنش) مردی هزار و دویست سکه طلا پیشش به امانت نهاد، که بعداً آن امانت را به صاحبش پس داد( بسیار امین و صادق بود) و قسمت دیگر آیه در باره ی  کعب بن اشرف یهودی نازل شده، که مردی قریشی تنها یک دینار پیش او به امانت گذاشته بود، و او انکار کرد و دینار مرد قریشی را به وی پس نداد.

س67- این آیه درباره چه کسی نازل شده و مناسبت آن چیست؟

 إِنَّ الَّذِينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللّهِ وَأَيْمَانِهِمْ ثَمَناً قَلِيلاً أُوْلَـئِكَ لاَ خَلاَقَ لَهُمْ فِي الآخِرَةِ وَلاَ يُكَلِّمُهُمُ اللّهُ وَلاَ يَنظُرُ إِلَيْهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلاَ يُزَكِّيهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ{77}(اى اهل كتاب چرا در باره ابراهيم محاجه مى‏كنيد با آنكه تورات و انجيل بعد از او نازل شده است آيا تعقل نمى‏كنيد (65) هان شما [اهل كتاب] همانان هستيد كه در باره آنچه نسبت به آن دانشى داشتيد محاجه كرديد پس چرا در مورد چيزى كه بدان دانشى نداريد محاجه مى‏كنيد با آنكه خدا مى‏داند و شما نمى‏دانيد(66)  ابراهيم نه يهودى بود و نه نصرانى بلكه حق گرايى فرمانبردار بود و از مشركان نبود (67) در حقيقت نزديكترين مردم به ابراهيم همان كسانى هستند كه او را پيروى كرده‏اند و [نيز] اين پيامبر و كسانى كه [به آيين او] ايمان آورده‏اند و خدا سرور مؤمنان است (68) )آل عمران.

ج-  درباره ی یهود نازل شده زمانی که نعمت پیامبر صلی الله علیه وسلم و پیمان و وعده ی خداوند در تورات را با خشم خداوند عوض کردند. درباره ی کسانی که در دعوایی یا معامله ای قسم دروغ می خورند نیز نازل شده است. بدون شک کسانی که پیمان خداوند را مبنی بر ایمان آوردن به پیامبر خاتم و ادای امانت خداوندی نادیده می گیرند و کسانی که به دروغ برای کسب مالی اندک از متاع دنیا سوگند می خورند، اینان نصیبی در آخرت نخواهند داشت، خداوند چنان از ایشان خشمگین خواهد بود که با آنان حتی سخن نخواهد گفت، و به ایشان التفات و نظر نخواهند افکند، یعنی آنان را مورد مرحمت قرار نخواهند داد و آنان را پاک نمی گرداند و عذابی دردناک در انتظارشان است.

س68- این آیه به چه مناسبتی نازل گشته است؟

مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُؤْتِيَهُ اللّهُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُواْ عِبَاداً لِّي مِن دُونِ اللّهِ وَلَـكِن كُونُواْ رَبَّانِيِّينَ بِمَا كُنتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتَابَ وَبِمَا كُنتُمْ تَدْرُسُونَ{79}(هيچ بشرى را نسزد كه خدا به او كتاب و حكم و پيامبرى بدهد سپس او به مردم بگويد به جاى خدا بندگان من باشيد بلكه [بايد بگويد] به سبب آنكه كتاب [آسمانى] تعليم مى‏داديد و از آن رو كه درس مى‏خوانديد علماى دين باشيد)آل عمران

ج- درباره ی گفته نصارای نجران که ادعا داشتند که عیسی علیه السلام به آنان(امت خود) امر فرموده که او را پروردگار خود قرار دهندهمچنین درباره ی بعضی از مسلمانان از حضرت رسول خدا صلی الله علیه وسلم درخواست نمودند که (اجازه دهد) برایش سجده ببرند.

س69- آیه ای که دلیل است برای اینکه هرکه غیر از اسلام دینی دیگر را بر گزیند زیانکار است، کدام است؟

ج-  وَمَن يَبْتَغِ غَيْرَ الإِسْلاَمِ دِيناً فَلَن يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ{85}(هر كه جز اسلام دينى [ديگر] جويد هرگز از وى پذيرفته نشود و وى در آخرت از زيانكاران است) آل عمران

س70- آین آیه درباره ی چه کسانی نازل شده؟ توضیح بدهید.

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ بَعْدَ إِيمَانِهِمْ ثُمَّ ازْدَادُواْ كُفْراً لَّن تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ وَأُوْلَـئِكَ هُمُ الضَّآلُّونَ{90}(كسانى كه پس از ايمان خود كافر شدند سپس بر كفر [خود] افزودند هرگز توبه آنان پذيرفته نخواهد شد و آنان خود گمراهانند (90) )آل عمران.

ج- درباره ی یهودیان نازل شده است.  یعنی کسانی که به عیسی پیام آور خداوند بعد از ایمان به موسی علیه السلام کافر شدند و بعد با کافر شدن به  محمّد صلی الله علیه وسلم کفرشان بیشتر و غلیظ تر شد، در هنگام قبض روح،  یا مرگ در حال کفر، توبه شان پذیرفته نخواهد شد، و اینان ستمکارانند.

س71-سبب نزول این آیات را بیان کنید.

 كُلُّ الطَّعَامِ كَانَ حِـلاًّ لِّبَنِي إِسْرَائِيلَ إِلاَّ مَا حَرَّمَ إِسْرَائِيلُ عَلَى نَفْسِهِ مِن قَبْلِ أَن تُنَزَّلَ التَّوْرَاةُ قُلْ فَأْتُواْ بِالتَّوْرَاةِ فَاتْلُوهَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ{93}فَمَنِ افْتَرَىَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ مِن بَعْدِ ذَلِكَ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ{94}(همه خوراكيها بر فرزندان اسرائيل حلال بود جز آنچه پيش از نزول تورات اسرائيل [=يعقوب] بر خويشتن حرام ساخته بود بگو اگر [جز اين است و] راست مى‏گوييد تورات را بياوريد و آن را بخوانيد (93) پس كسانى كه بعد از اين بر خدا دروغ بندند آنان خود ستمكارانند (94)  ) آل عمران.

ج- درباره ی این گفته ی یهودیان به پیامبر صلی الله علیه وسلم  بود که : تو چنین می پنداری که بر آیین ابراهیم هستی ، و گوشت شتر و شیر آن را می خوری (حلال می دانی) در حالی که یعقوب نبی علیه السلام  (که نوه ی ابراهیم بوده) گوشت وشیر شتر را نمی خورد؟ خداوند در جواب آنان فرمود: تمام خوردنی ها برای بنی اسارئیل حلال بوده مگر آنچه که یعقوب علیه السلام بر خود حرام نموده بود، که آن چیز هم شتر بوده، و دلیل آن این بود که حضرت یعقوب بیماری عرق النساء داشته اند و نذر کرده بودند که اگر شفا یابند، گوشت شتر را نخورند،  و وقتی که شفا یافتند ( قبل از نزول تورات) گوشت شتر بر او حرام شد، و همه ی این ماجرا بعد از خود ابراهیم علیه السلام بوده و در زمان او آنگونه که یهودیان پنداشته اند گوشت شتر حرام نبوده. (قل): به ایشان بگو برای روشن شدن حقیقت  (فأتوا بالتوراة فاتلوها) تورات را بیاورید و بخوانید، (إن كنتم صادقين) اگردر ادعایتان صادق بوده و راست می گویید. که یهودیان مبهوت و حیران ماندند و تورات را نیاوردند الله تعالی نیز فرمود: (فمن افترى على الله الكذب من بعد ذلك) پس هرکه بعد از آشکار شدن حجت و دلایل روشن، بر خدا دروغ بندد و این حقیقت را انکار کند  که تحریم این چیزها فقط برای حضرت یعقوب و در زمان او  بوده، نه در زمان ابراهیم علیه السلام (فأولئك هم الظالمون) پس اینان درگذرندگان از حق و گروندگان به سوی باطل  وستمکارند.

س72-اولین خانه ای که برای عبادت بر روی زمین بنا نهاده شده، کجا بوده است؟

ج- بیت الله الحرام یعنی کعبه ی شریف  در مکّه ی مکرمه بوده است.

 إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبَارَكاً وَهُدًى لِّلْعَالَمِينَ{96}

( در حقيقت نخستين خانه‏اى كه براى [عبادت] مردم نهاده شده همان است كه در مكه است و مبارك و براى جهانيان [مايه] هدايت است)آل عمران

س73-سبب نزول این آیه چیست؟

 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوَاْ إِن تُطِيعُواْ فَرِيقاً مِّنَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ يَرُدُّوكُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ كَافِرِينَ{100}( اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد اگر از فرقه‏اى از اهل كتاب فرمان بريد شما را پس از ايمانتان به حال كفر برمى‏گردانند)آل عمران.

ج- درباره ی بعضی از یهودیان که دور و بر  قبیله های اوس و خزرج می چرخیدند و دوستی و الفت (اسلامی) آنان را مکدر نموده، دشمنی های دوران جاهلیت را به آنان یادآوری می نمودند، که در نتیجه با هم مشاجره پیدا کردند و نزدیک بود(مانند دوران جاهلیت قبل از اسلام) با هم کشت وکشتار و برادرکشی کنند.

س74- این دو آیه درباره ی چه کسانی نازل شده است؟

 وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِيعاً وَلاَ تَفَرَّقُواْ وَاذْكُرُواْ نِعْمَتَ اللّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنتُمْ أَعْدَاء فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَاناً وَكُنتُمْ عَلَىَ شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَكُم مِّنْهَا كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ{103}( همگى به ريسمان خدا چنگ زنيد و پراكنده نشويد و نعمت‏خدا را بر خود ياد كنيد آنگاه كه دشمنان [يكديگر] بوديد پس ميان دلهاى شما الفت انداخت تا به لطف او برادران هم شديد و بر كنار پرتگاه آتش بوديد كه شما را از آن رهانيد اين گونه خداوند نشانه‏هاى خود را براى شما روشن مى‏كند باشد كه شما راه يابيد)آل عمران .

ج- درباره ی دو قبیله ی اوس و خزرج نازل شده است.

س75- کسانی که طبق این آیه  متفرق شدند و با هم اختلاف و دودستگی پیدا کردند که بودند؟

وَلاَ تَكُونُواْ كَالَّذِينَ تَفَرَّقُواْ وَاخْتَلَفُواْ مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَأُوْلَـئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ(و چون كسانى مباشيد كه پس از آنكه دلايل آشكار برايشان آمد پراكنده شدند و با هم اختلاف پيدا كردند و براى آنان عذابى سهمگين است (105)){105}آل عمران.

ج- یهود و نصاری 

س76- چرا امّت محمّدی صلی الله علیه وسلم بهترین امّت ها می باشد؟

ج- چون آنها امر به معروف و نهی از منکر می کنند و به خداوند ایمان دارند. به دلیل این آیه: كُنتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَلَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتَابِ لَكَانَ خَيْراً لَّهُم مِّنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَأَكْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ{110}( شما بهترين امتى هستيد كه براى مردم پديدار شده‏ايد به كار پسنديده فرمان مى‏دهيد و از كار ناپسند بازمى‏داريد و به خدا ايمان داريد و اگر اهل كتاب ايمان آورده بودند قطعا برايشان بهتر بود برخى از آنان مؤمنند و[لى] بيشترشان نافرمانند)آل عمران

س77- آیه زیر در رابطه با چه موضوعی نازل شد؟

 َليْسَ لَكَ مِنَ الأَمْرِ شَيْءٌ أَوْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ أَوْ يُعَذَّبَهُمْ فَإِنَّهُمْ ظَالِمُونَ{128}( هيچ يك از اين كارها در اختيار تو نيست‏ يا [خدا] بر آنان مى‏بخشايد يا عذابشان مى‏كند زيرا آنان ستمكارند)آل عمران

ج- هنگامی که دندان پیامبر صلی الله علیه وسلم شکست و صورت مبارکش در روز احد  زخمی گردید، فرمود: "كيف يفلح قوم خضبوا وجه نبيهم بالدم"(چگونه مردمی که صورت پیامبر خود را غرق در خون کردند نجات می یابند؟) این آیه نازل شد که: (: ليس لك من الأمر شيء) تو را در این تصمیم اختیاری نیست بلکه قدرت و اختیار این کار تنها  از آن الله است نه کسی از بندگان، پس ای رسول ما صبر پیشه کن ،. یا بدین معناست که : تصمیم نجات یا عذاب اینان در اختیار تو نیست ، بلکه صبر کن تا خداوند آنان را با مسلمان شدنشان مورد رحمت قرار دهد یا اینکه آنان را عذاب دهد، زیرا آنان (درحال حاضر) ظالم هستند.

س78- این آیه به چه مناسبت نازل گشته است؟

 قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِكُمْ سُنَنٌ فَسِيرُواْ فِي الأَرْضِ فَانْظُرُواْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذَّبِينَ{137}( قطعا پيش از شما سنتهايى ([قواعد و ضوابطی بوده که ثابت و تغییر ناپذیر به مرحله ی اجرا در آمده است و امور اجتماعی بشر برآن چرخیده است، و همیشه هم چنین خواهد بود] سپرى شده است پس در زمين بگرديد و بنگريد كه فرجام تكذيب‏كنندگان چگونه بوده است (137) )آل عمران

ج- درباره ی شکست در جنگ احد نازل شده است، و معنای آن مختصراً چنین است: قبل از شما روش های ما در معامله با کافران گذشته است، پس در زمین بگردید و ببینید عاقبت تکذیب کنندگان پیام آوران الهی چه بوده  و در  سرانجام کارشان چگونه به هلاکت و نابودی گرفتار آمده اند،  پس (از این شکست  ظاهری خود)  و پیروزی(کوتاه)آنان غمگین مباشید، که من (الله) تا وقت (نابودیشان که نزدیک است) به آنان مهلت داده ام.

79-  این آیه  دو غزوه از غزوات مسلمانان را ذکر فرموده، آن دو غزوه کدامند؟ آیه را شرح بدهید.

إِن يَمْسَسْكُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِّثْلُهُ وَتِلْكَ الأيَّامُ نُدَاوِلُهَا بَيْنَ النَّاسِ وَلِيَعْلَمَ اللّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ وَيَتَّخِذَ مِنكُمْ شُهَدَاء وَاللّهُ لاَ يُحِبُّ الظَّالِمِينَ{140}( اگر به شما آسيبى رسيده آن قوم را نيز آسيبى نظير آن رسيد و ما اين روزها[ى شكست و پيروزى] را ميان مردم به نوبت مى‏گردانيم [تا آنان پند گيرند] و خداوند كسانى را كه [واقعا] ايمان آورده‏اند معلوم بدارد و از ميان شما گواهانى بگيرد و خداوند ستمكاران را دوست نمى‏دارد)آل عمران.

ج- آن دو غزوه عبارتند از غزوه بدر و احد ؛ معنای آیه: اگر در جنگ احد به شما اذیت و ناراحتی از قبیل زخم یا مانند آن رسیده ، بدانید که این درد و رنج در جنگ بدر به کفار هم رسیده، این شکست و پیروزی را ما بین مردم دست به دست می کنیم روزی این دسته و روز ی دسته ی دیگر پیروز می شوند، تا پند گیرید و الله تعالی مخلصان در ایمان را از  دیگران جدا سازد، و تعدادی از شما راانتخاب و با شرف شهادت مفتخر و اکرام و اعزاز نماید، امّا الله کافران را دوست ندارد، یعنی آنان را کیفر داده، و نعمت هایی را هم که به ظاهر بدانها می بخشد، خود استدراج هستند تا بدتر آنان را مؤاخذه فرماید.

س80- آیاتی را که به طور اختصار واقعه ی احد را بیان می فرمایند، ذکر کن و شرح  بده.

ج- آیات عبارتند از :

وَلَقَدْ صَدَقَكُمُ اللّهُ وَعْدَهُ إِذْ تَحُسُّونَهُم بِإِذْنِهِ حَتَّى إِذَا فَشِلْتُمْ وَتَنَازَعْتُمْ فِي الأَمْرِ وَعَصَيْتُم مِّن بَعْدِ مَا أَرَاكُم مَّا تُحِبُّونَ مِنكُم مَّن يُرِيدُ الدُّنْيَا وَمِنكُم مَّن يُرِيدُ الآخِرَةَ ثُمَّ صَرَفَكُمْ عَنْهُمْ لِيَبْتَلِيَكُمْ وَلَقَدْ عَفَا عَنكُمْ وَاللّهُ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ{152}إِذْ تُصْعِدُونَ وَلاَ تَلْوُونَ عَلَى أحَدٍ وَالرَّسُولُ يَدْعُوكُمْ فِي أُخْرَاكُمْ فَأَثَابَكُمْ غُمَّاً بِغَمٍّ لِّكَيْلاَ تَحْزَنُواْ عَلَى مَا فَاتَكُمْ وَلاَ مَا أَصَابَكُمْ وَاللّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ{153} ثُمَّ أَنزَلَ عَلَيْكُم مِّن بَعْدِ الْغَمِّ أَمَنَةً نُّعَاساً يَغْشَى طَآئِفَةً مِّنكُمْ وَطَآئِفَةٌ قَدْ أَهَمَّتْهُمْ أَنفُسُهُمْ يَظُنُّونَ بِاللّهِ غَيْرَ الْحَقِّ ظَنَّ الْجَاهِلِيَّةِ يَقُولُونَ هَل لَّنَا مِنَ الأَمْرِ مِن شَيْءٍ قُلْ إِنَّ الأَمْرَ كُلَّهُ لِلَّهِ يُخْفُونَ فِي أَنفُسِهِم مَّا لاَ يُبْدُونَ لَكَ يَقُولُونَ لَوْ كَانَ لَنَا مِنَ الأَمْرِ شَيْءٌ مَّا قُتِلْنَا هَاهُنَا قُل لَّوْ كُنتُمْ فِي بُيُوتِكُمْ لَبَرَزَ الَّذِينَ كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقَتْلُ إِلَى مَضَاجِعِهِمْ وَلِيَبْتَلِيَ اللّهُ مَا فِي صُدُورِكُمْ وَلِيُمَحَّصَ مَا فِي قُلُوبِكُمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ{154}( و [در نبرد احد] قطعا خدا وعده خود را با شما راست گردانيد آنگاه كه به فرمان او آنان را مى‏كشتيد تا آنكه سست‏شديد و در كار [جنگ و بر سر تقسيم غنايم] با يكديگر به نزاع پرداختيد و پس از آنكه آنچه را دوست داشتيد [يعنى غنايم را] به شما نشان داد نافرمانى نموديد برخى از شما دنيا را و برخى از شما آخرت را مى‏خواهد سپس براى آنكه شما را بيازمايد از [تعقيب] آنان منصرفتان كرد و از شما درگذشت و خدا نسبت به مؤمنان با تفضل است (152) [ياد كنيد] هنگامى را كه در حال گريز [از كوه] بالا مى‏رفتيد و به هيچ كس توجه نمى‏كرديد و پيامبر شما را از پشت‏سرتان فرا مى‏خواند پس [خداوند] به سزاى [اين بى‏انضباطى] غمى بر غمتان [افزود] تا سرانجام بر آنچه از كف داده‏ايد و براى آنچه به شما رسيده است اندوهگين نشويد و خداوند از آنچه مى‏كنيد آگاه است (153) سپس [خداوند] بعد از آن اندوه آرامشى [به صورت] خواب سبكى بر شما فرو فرستاد كه گروهى از شما را فرا گرفت و گروهى [تنها] در فكر جان خود بودند و در باره خدا گمانهاى ناروا همچون گمانهاى [دوران] جاهليت مى‏بردند مى‏گفتند آيا ما را در اين كار اختيارى هست بگو سررشته كارها [شكست‏يا پيروزى] يكسر به دست‏خداست آنان چيزى را در دلهايشان پوشيده مى‏داشتند كه براى تو آشكار نمى‏كردند مى‏گفتند اگر ما را در اين كار اختيارى بود [و وعده پيامبر واقعيت داشت] در اينجا كشته نمى‏شديم بگو اگر شما در خانه‏هاى خود هم بوديد كسانى كه كشته شدن بر آنان نوشته شده قطعا [با پاى خود] به سوى قتلگاههاى خويش مى‏رفتند و [اينها ] براى اين است كه خداوند آنچه را در دلهاى شماست [در عمل] بيازمايد و آنچه را در قلبهاى شماست پاك گرداند و خدا به راز سينه‏ها آگاه است (154) )آل عمران.

شرح آیات: الله تعالی بدون شک وعده ی خود به شما را مبنی بر نصرت و یاریتان راست گردانید،  آنگاه که با اذن او ایشان را می کشتید، تا جایی که ترس از مبارزه بر شما غلبه کرد ودر دستور پیامبر صلی الله علیه وسلم مبنی بر ماندن بر پهنای کوه احد  با هم اختلاف کردید، بعضی گفتید: برویم چون یاران ما پیروز شدند، و بعضی گفتند: ما خلاف امر رسول خدا صلی الله علیه وسلم کاری نخواهیم کرد. این جا بود که وسط میدان را برای به دست آوردن غنایم ترک کردید، بعضی از شما سرای آخرت را می خواستید ، از این رو، مانند عبدالله بن جبیر رضی الله عنه و دوستانش بر جای خود ثابت قدم ماندند تا شهید شدند، سپس خداوند با شکست شما در برابر کافران به شما جواب داد تا  شما را بیازماید، و مخلصان از دیگران جدا شوند و الله تعالی  اشتباهی را که مر تکب شدید، بر شما بخشید و خداوند صاحب فضل و رحمت است و بر مومنان با بخشش و عفو منت می نهد. به یاد آرید آن زمان را که  با فرار از زمین مبارزه دور می شدید، و بالای احد نمی رفتید، در حالی که رسول خدا شما را از پشت سرتان ندا می زد، و می فرموود: ای بندگان خدا پیش من بیایید و با من بمانید. پس شما را با غمّ و اندوه شکست به سبب گناه نافرمانی از رسول خدا صلی الله علیه وسلم، مجازات فرمود . تفسیر دیگر ی آمده که ( در آن باء در آیه به معنای علی است که در آن صورت معنی آیه چنین خواهد بود)  حال شما را با غم شکست علاوه بر اندوه از دست دادن غنیمت آزمایش می کنیم تا یاد بگیرید که برای چیزی که از دست داده یا بلایی که بر سرتان می آید(از قبیل قتل و شکست و ..)  یا چیزی که به دست می آورید نه اندوهگین شوید و نه خوشحال، و خداوند به آنچه می کنید خبیر و آگاه است.

سپس بعد از آن غم واندوه و آزمایش سخت، بر شما  آرامشی به شکل چرت بر شما نازل فرمود، که گروهی از شمار را فراگرفت که مؤمنان حقیقی بودند، که در میدان و گرمای نبرد در حال کارزار چرت می زدند و شمشیرهایشان از دستشان می افتاد، و دسته ای نیز که همان منافقان بودند تنها جانشان برایشان مهم بود و کاری به پیامبر صلی الله علیه وسلم و یارانش  نداشتند، پس نخوابیدند و به الله تعالی گمان بد و ناحق مانند گمان دوران جاهلیت بردند، و فکر کردند که پیامبر شهید شده، یا از طرف الله نصرت نخواهد شد، و می گفتند : از این پیروزی که به ما وعده داده شده چیزی به ما نخواهد رسید، به آنان بگو همه چیز یعنی قضا در دست اوست، هر چه بخواهد می کند که فعال مایشاء است، در دلشان چیزهایی را مخفی می کنند که آن را برای تو( ای رسول خدا) ظاهر نمی سازند،  می گویند اگر ما را در این کار اختیاری بود و خارج نمی شدیم، کشته هم نمی دادیم، به آنان بگو اگر شما در خانه هایتان هم می بودید، وخداوند مقدر می فرمود که کسی از شما  کشته شود، حتماً از خانه به سوی قتلگاه خود روان می شد، و نشستن او ادر خانه مانع از مرگش نمی شد زیرا قضای الهی حتماً به وقوع می پیوندد و راه گریزی ندارد. و آنچه رخ داد برای این بود که که الله شما را از درون دلهایتان آگاه سازد و اخلاص و نفاق(برای مردم) معلوم گردد و از هم مشخص شوند، و آنچه در دلهای شماست معلوم گردد و البته که الله تعالی از دلها آگاه است وچیزی بر او پوشیده نمی ماند، این ابتلا و آزمون  تنها برای نشان دادن به مردم است.

س81-در آیه ی ذیل کسانی را که شیطان لغزانده و از راه به در کرده کیانند؟

إِنَّ الَّذِينَ تَوَلَّوْاْ مِنكُمْ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ إِنَّمَا اسْتَزَلَّهُمُ الشَّيْطَانُ بِبَعْضِ مَا كَسَبُواْ وَلَقَدْ عَفَا اللّهُ عَنْهُمْ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ حَلِيمٌ{155}( روزى كه دو گروه [در احد] با هم روياروى شدند كسانى كه از ميان شما [به دشمن] پشت كردند در حقيقت جز اين نبود كه به سبب پاره‏اى از آنچه [از گناه] حاصل كرده بودند شيطان آنان را بلغزانيد و قطعا خدا از ايشان درگذشت زيرا خدا آمرزگار بردبار است)آل عمران

ج- آنان مسلمانان در جنگ احد هستند به استثنای دوازده نفر، شیطان آنان را به وسیله ی  انجام گناهانی، وسوسه کرد تا مرتکب  نافرمانی پیامبر صلی الله علیه وسلم شوند.

س82-  این آیه به چه مناسبت نازل گردیده است؟

وَمَا كَانَ لِنَبِيٍّ أَن يَغُلَّ وَمَن يَغْلُلْ يَأْتِ بِمَا غَلَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ثُمَّ تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ وَهُمْ لاَ يُظْلَمُونَ{161}( و هيچ پيامبرى را نسزد كه خيانت ورزد و هر كس خيانت ورزد روز قيامت با آنچه در آن خيانت كرده بيايد آنگاه به هر كس [پاداش] آنچه كسب كرده به تمامى داده مى‏شود و بر آنان ستم نرود  ) آل عمران .

ج-  درباره ی این واقعه نازل شد که در روز احد، یک دستمال مخملی قرمزرنگ (از غنایم) گم شد، بعضی از مردم گفتند: شاید جناب رسول الله صلی الله علیه وسلم آن را برای خود بر داشته باشند، (خداوند فرمود) برای نبی خدا سزاوار نیست که خیانت کند، پس به حضرتش چنین گمانی هرگز مبرید، و هرکس غش و خیانت کند، چیزی را که به خیانت در امانت برداشته باید در روز قیامت بر گردن خود بیاورد، سپس فرد خائن حق هر کس را که به او خیانت نموده باید بدهد و بر هیچ کسی ذره ای ظلم نخواهد شد.)

س83-  این آیه را برایم شرح دهید:

أَوَلَمَّا أَصَابَتْكُم مُّصِيبَةٌ قَدْ أَصَبْتُم مِّثْلَيْهَا قُلْتُمْ أَنَّى هَـذَا قُلْ هُوَ مِنْ عِندِ أَنْفُسِكُمْ إِنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ{165}( آيا چون به شما [در نبرد احد] مصيبتى رسيد [با آنكه در نبرد بدر] دو برابرش را [به دشمنان خود] رسانديد گفتيد اين [مصيبت] از كجا [به ما رسيد] بگو آن از خود شما [و ناشى از بى‏انضباطى خودتان] است آرى خدا به هر چيزى تواناست)آل عمران .

ج- آیا چون در جنگ احد مصیبت کشته شدن هفتاد نفر از یارانتان به شما رسید ، و در غزوه بدر  دو برابر آن ضرر را به کفار رساندید (یعنی هفتاد نفر را از آنان به هلاکت رسانده و هفتاد تن را اسیر نمودید) حال تعجب می کنید( و با خود می گویید) که چرا این بار چنین شکست خوردیم؟  در حالی که ما مسلمانیم و پیامبر خدا در بین ماست؟ به آنان بگو (ای رسول پاک صلی الله علیه وسلم)  این بلا در اثر اشتباه  و بی انضباطی خودتان پیش آمد زیرا وسط میدان نبرد را (که مورد تاکید فرمانده جنگ یعنی پیامبرمحبوب خدا بود ) گذاشتید، نتیجه کار همین است که شکست بخورید زیرا الله بر هر چیزی قادر و توانا است  ، پیروزی هم از جانب اوست که این بار به سبب  نافرمانی تان آن را از شما دریغ فرمود.

س84- روز روبرو شدن آن دو گروه که در آیه زیر آمده، کدام روز است؟

وَمَا أَصَابَكُمْ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ فَبِإِذْنِ اللّهِ وَلِيَعْلَمَ الْمُؤْمِنِينَ{166}( و روزى كه [در احد] آن دو گروه با هم برخورد كردند آنچه به شما رسيد به اذن خدا بود [تا شما را بيازمايد] و مؤمنان را معلوم بدارد)آل عمران

 ج- روز غزوه ی احد است.

س85- این آیه درباره ی چه کسانی نازل گشته؟ لطفا توضیح دهد.

 وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتاً بَلْ أَحْيَاء عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ{169}( هرگز كسانى را كه در راه خدا كشته شده‏اند مرده مپندار بلكه زنده‏اند كه نزد پروردگارشان روزى داده مى‏شوند )آل عمران

ج- در باره شهیدان

ای پیامبر خدا (صلی الله علیه وسلم) هرگز گمان مبرید که کسانی که در راه خدا کشته می شوند مرده اند، و چیزی را احساس نمی کنند، بلکه بدانید که آنان در حیاتی برزخی زنده اند، و در نزد خدایی که به خاطرش جهاد کردند، آرمیده اند، در بهشت، به آنها روزی می رسد و در لذت و نعمت به سر می برند.

س86 این آیه کریمه  را شرح دهید.

 - وَلاَ يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِّأَنفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُواْ إِثْماً وَلَهْمُ عَذَابٌ مُّهِينٌ{178}( و البته نبايد كسانى كه كافر شده‏اند تصور كنند اينكه به ايشان مهلت مى‏دهيم براى آنان نيكوست ما فقط به ايشان مهلت مى‏دهيم تا بر گناه [خود] بيفزايند و [آنگاه] عذابى خفت‏آور خواهند داشت)آل عمران

ج- کافران ومنکران دین ، چنین نپندارند، که اگر  به آنان عمر طولانی ببخشیم، و در دنیا آنان را از نعمت ها برخوردار نماییم، و فعلاً آنان را به کیفر گناهان و کفرشان مؤاخذه نکنیم، به چیز نیکویی دست یافته اند، زیرا ما تنها  به این دلیل عذاب و اجل آنان را به تأخیر انداخته ایم، که بیشتر در ظلم و سرکشی فرو بروند،  وبدون شک برای آنان عذابی بس دردناک آماده کرده ایم.

س87 مراد از این آیه چیست؟

-لَّقَدْ سَمِعَ اللّهُ قَوْلَ الَّذِينَ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ فَقِيرٌ وَنَحْنُ أَغْنِيَاء سَنَكْتُبُ مَا قَالُواْ وَقَتْلَهُمُ الأَنبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَنَقُولُ ذُوقُواْ عَذَابَ الْحَرِيقِ{181}( مسلما خداوند سخن كسانى را كه گفتند خدا نيازمند است و ما توانگريم شنيد به زودى آنچه را گفتند و بناحق كشتن آنان پيامبران را خواهيم نوشت و خواهيم گفت بچشيد عذاب سوزان را) آل عمران

ج- مراد یهودیان هستند.

س88-  خوشبخت و رستگار در روز قیامت چه کسی است؟

ج- کسی که به بهشت خدا برود، به دلیل آیه زیر:

كُلُّ نَفْسٍ ذَآئِقَةُ الْمَوْتِ وَإِنَّمَا تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَمَن زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَأُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فَازَ وَما الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلاَّ مَتَاعُ الْغُرُورِ{185}( هر جاندارى چشنده [طعم] مرگ است و همانا روز رستاخيز پاداشهايتان به طور كامل به شما داده مى‏شود پس هر كه را از آتش به دور دارند و در بهشت درآورند قطعا كامياب شده است و زندگى دنيا جز مايه فريب نيست ) آل عمران.

س89-این آیه کریمه را شرح دهید.

 وَإِذَ أَخَذَ اللّهُ مِيثَاقَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ لَتُبَيِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَلاَ تَكْتُمُونَهُ فَنَبَذُوهُ وَرَاء ظُهُورِهِمْ وَاشْتَرَوْاْ بِهِ ثَمَناً قَلِيلاً فَبِئْسَ مَا يَشْتَرُونَ{187}( [ياد كن] هنگامى را كه خداوند از كسانى كه به آنان كتاب داده شده پيمان گرفت كه حتما بايد آن را [به وضوح] براى مردم بيان نماييد و كتمانش مكنيد پس آن [عهد] را پشت‏سر خود انداختند و در برابر آن بهايى ناچيز به دست آوردند و چه بد معامله‏اى كردند) آل عمران

ج-  و بیان کن ای رسول گرامی ما – پیمان محکمی را که خداوند به اهل کتاب یعنی یهود و نصاری داده بود، تا آن را نشکنند که به یهود تورات و به نصاری انجیل را عنایت فرموده بود،تا بدانها عمل نموده، و محتوای آنها را برای مردم تبیین نمایند، و آن را کتمان ننموده و پنهان نکنند  امّا آنان این پیمان را ترک کرده به آن پایبند نماندند و در مقابل کتمان حق و حقیقت، و تحریف کتاب های الهی ،بهای بسیار ناچیزی دریافت کردند، به راستی  چه معامله ی بدی کردند که پیمان خود را ضایع و کتاب(آسمانی) را تغییر دادند.

س90-در این آیه کریمه منظور از منادی ( دعوتگر) چه کسی است؟

رَّبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِياً يُنَادِي لِلإِيمَانِ أَنْ آمِنُواْ بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَيِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الأبْرَارِ{193}( پروردگارا ما شنيديم كه دعوتگرى به ايمان فرا مى‏خواند كه به پروردگار خود ايمان آوريد پس ايمان آورديم پروردگارا گناهان ما را بيامرز و بديهاى ما را بزداى و ما را در زمره نيكان بميران)آل عمران

ج-  مراد از آن منادی و دعوتگر: محمّد صلى الله عليه وسلم  رسول برگزیده ی خداوند جل جلاله است.

IslamQT.Com

اسلام – قرأن و تفسیر

===========